Ecuador

Ecuador ligt op de evenaar. Hiernaar is het land genoemd; Ecuador is Spaans voor evenaar. De evenaar is een denkbeeldige lijn op het aardoppervlak, een cirkel midden tussen de polen. De evenaar verdeelt de aarde in een noordelijk halfrond en een zuidelijk halfrond. We hebben onlangs een plek bezocht waar de evenaar exact door Ecuador loopt. Er speelt zich daar een merkwaardig natuurfenomeen af. Precies op die plaats, de middellijn van de aarde, valt water loodrecht naar beneden zonder te kolken. Op twee meter daarnaast draait vallend water in een kolk de tegenovergestelde kant op, dan op twee meter aan de andere kant van de evenaar. Heel bijzonder!
Ecuador wordt gekenmerkt door tal van contrasten. Steden met imponerende gebouwen uit koloniale Spaanse tijden en eenvoudige kleine indianen dorpen wisselen elkaar af. De diversiteit aan landschappen is groter zelfs dan in heel Europa. Besneeuwde bergen en vulkanen in de Andes, de ‘Sierra’, snijden dwars door de lengte van het land met in het oosten de ongerepte jungle van het Amazonebekken, de ‘Oriente’ en de kust in het westen, de ‘Costa’. De ‘Galapagoseilanden’ worden als vierde zone van het land beschouwd.

wegen in Ecuador

Het reisgezelschap van Wereldcontact, waar Marjo in Ecuador mee rondtrekt, bevindt zich letterlijk op een hoog niveau. Zij hobbelen over schilderachtige landweggetjes door de bergen, soms op het randje van een enorme afgrond, waarbij je je hart vasthoudt en in stilte vertrouwt op een schietgebedje.

Maar de chauffeur, die het gebied door en door kent en gewend is aan deze omgeving, boezemt vertrouwen in. Er wordt met talloze grondwerkers en honderden bulldozers, rupsvoertuigen, laadschoppen en ander hoogwaardig technisch materiaal gewerkt om grote wegen aan te leggen of te verbreden. Hele bergen worden afgebroken, waarbij gigantische hoeveelheden zand en rotsen worden verplaatst. Dit allemaal om het onherbergzame binnenland te ontsluiten en beter toegankelijk te maken voor transport. Dit draagt dan weer bij aan een verbetering van economische omstandigheden. Dikke Amerikaanse trucks, Mack’s en Kenworth’s, de zogenaamde 26-wheelers, denderen over de wegen of kruipen afhankelijk van het percentage stijging met een slakkengang door de bergpassen. De situatie in Ecuador is contrastrijk: zo is de Pan America Highway, de langste snelweg ter wereld, die loopt met een lengte van 27.000 kilometer van Alaska tot Chili en doorkruist daarbij meer dan 20 landen. Maar, zoals gezegd, Ecuador is een land van contrasten. Naast al dat mechanische geweld, zien we ook het landleven, zoals dat al jaren voortkabbelt: een Ecuadoriaan met zijn hoedje op in gezelschap van een ezeltje.

bergje op, bergje af

We rijden tijdens onze reis in totaal 1500 km over de weg. Voornamelijk door de Andes. Het is een kronkelende weg door berg en dal. Van Riobamba naar Guenca is hemelsbreed 140 km, maar door de bergen wordt dat ruim 300 km. Bergje op bergje af met hoogte verschillen van 600 meter over een afstand van nauwelijks 5 km. Riobamba is een centraal gelegen stad in Ecuador. Het is de hoofdstad van de provincie Chimborazo, gelegen op 2760 meter boven zeeniveau. Guenca ligt ten zuiden van Quito, op een hoogte van 2500 meter. We slingeren door een bonte lappendeken van bewerkte veldjes, die tegen de berghellingen aan geplakt liggen. Tussen het patchwork van groene en vruchtbare veldjes, meestal door vrouwen met de hand bewerkt, storten tientallen watervallen naar beneden. Langs de wegen zijn brede watergoten aangelegd om het water uit de bergen te kunnen verwerken, want regen is ook hier geen uitzondering. Al het vee, koeien, paarden, schapen, varkens en ezels zit aan een touw van 15 meter aan een paal vastgebonden. Wanneer de cirkel is afgegraasd wordt de paal verplaatst, zo loopt het vee nooit de bergen in, want daarmee raak je zomaar je bestaan kwijt.

huisdieren en wildlife

Dierentransport vindt plaats op open wagens, de dieren zijn dan zo dik op elkaar gepakt dat omvallen onmogelijk is. Schapen worden met touw aan elkaar boven op de bus vervoerd, kippen met de poten aan een touwtje over de schouder gedragen. Marianne Thieme zou hier nog jaren werk hebben met haar Partij voor de Dieren. Heel bijzonder zijn ook de compleet geroosterde, hele varkens, die langs de wegen hangen of in een soort sta-houding opgesteld staan langs de weg…….

Ondertussen zweeft de enorme Andescondor imponerend en majestueus, zonder enig zichtbare moeite op thermiekbellen door het staalblauwe luchtruim. Een schitterend gezicht. De dieren kunnen uren door de lucht zweven zonder een enkele vleugelslag. De Andescondor behoort tot de grootste vliegende vogels op aarde. Alleen de grote albatros is groter. De condors worden op dit moment bedreigd, de populatie vermindert enigszins. Lokale boeren zien de condor als een bedreiging voor hun vee. Vreemd is dat eigenlijk wel, want de vogels, die tot de gieren van de Nieuwe Wereld behoren, zijn echte aaseters. Zij eten, behalve dat ze ook eieren roven, voornamelijk dode dieren.