… olifant met een lange snuit …

De verhuizing naar Skukuza vandaag is niet zoals anders. Het is niet alleen erg warm maar kamp Skukuza is ook de laatste plek waar Marjo, Fred en René op deze reis verblijven.
De giraffen die anders zo rustig en statig door het park wandelen zijn vandaag erg alert. Een hele groep staat stil in dezelfde richting te kijken. Soms slaan ze met een voorpoot op de grond ten teken dat ze erg op hun hoede zijn. Even later wordt duidelijk wat de reden is. Er zijn hyena’s in de buurt. De gevlekte hyena is de grootste, meest agressieve en de luidruchtigste hyenasoort met een moorddadige reputatie. In grote delen van Afrika is het het meest voorkomende grote roofdier. In een groep zijn hyena’s geduchte killers, ook giraffen houden ze graag op een afstandje. Elke beweging die de hyena’s maken wordt door de giraffen in de gaten gehouden. Een groep opgewonden impala’s heeft de rovers ook opgemerkt. Ze slaan alarm door luid te snuiven. Een giraffe heeft door zijn lengte en snelheid nauwelijks vijanden. Eventuele predatoren worden op afstand gehouden met ferme trappen. Één trap van een giraf is soms voldoende om de schedel van een leeuw te verbrijzelen. Alleen pasgeboren giraffen zijn kwetsbaar en sterven vaak voortijdig door gevlekte hyena‘s, leeuwen, luipaarden, krokodillen, Afrikaanse wilde honden.

De hyena’s schatten hun kansen in. Het is mooi om op een afstandje de strategische escapades van de rovers te volgen. Ze trekken zich aarzelend en ronddraaiend terug. De overmacht is te groot. Ook de impala’s profiteren van de aanwezigheid van de kudde giraffen en kunnen rustig verder grazen.

groene meerkatten

Tshokwane is een mooie grote picknickplaats die druk bezocht wordt door Krugergangers. Er is een cafetaria met allerlei snacks en verschillende soorten koffie. Er is een grote buitenplaats met tal van picknick-tafels. Daarop stallen de dan bezoekers al hun meegebrachte lekkernijen uit, reden waarom de plek ook erg geliefd bij de groene meerkatten. De groene meerkat is een van de meest bestudeerde en bekende apen en dat is te danken aan het feit dat ze zich in open gebieden ophouden. Zo ook op de Tshokwane picknickplaats. Die apen hangen daar niet voor niets rond en hoewel het kantinepersoneel erg hun best doet om de overlast voor hun gasten te beperken slagen ze daar maar matig in. Zelfs het gebruik van een katapult is niet afdoende. Ze staan bekend om hun brutale apenstreken. De dieren leggen daarbij een uitermate slimme strategie aan de dag. Niets vermoedende gasten stallen al hun lekkernijen uit op de tafel. Dan wordt een afleidende verkenner uit het groepje meerkatten met een list naar de voren geschoven. Bezoekers raken gecharmeerd van het schattige aapje en gaan op zoek naar hun fototoestel. Op dit signaal rukt de rest gezamenlijk op en in een flits zijn koeken en fruit verdwenen.

Merloth Parc

De rit van Skukuza via Lower Sabie naar Crocodile bridge leidt vandaag uiteindelijk naar Merloth Park, waar Truus en Arend – net buiten het park – nu al weer ruim anderhalf jaar een fraai onderkomen in de natuur bewonen. Het hartelijke weerzien met de oud collega en zijn vrouw wordt gastvrij gevierd met een homemade appeltaart, die alleen al de moeite waard is om zo’n stuk voor te rijden. Bij een heerlijke lunch op het terras wordt er gezellig bijgekletst over hun leven in Zuid Afrika en worden er wederkerig wildlife ervaringen uitgewisseld.

Op de terugweg van Merloth Parc naar kamp Skukuza loopt er een koppel zuidelijke hoornraven in de berm. Eentje – de voorste op de foto – is geringd. Voor deze grote vogels met hun opvallende rode kop is een uitgebreid fokprogramma opgezet. Aan de hand van de geringde exemplaren worden hun aantallen en hun locaties bijgehouden. De hoornraaf heeft te lijden onder verlies aan leefgebied vooral door het verdwijnen van geschikte nestgelegenheid. Daarom is in 2010 de zuidelijke hoornraaf als kwetsbaar op de rode lijst van de IUCN gezet. Soms worden rangers ingezet hun eieren te rapen. De eieren worden verzameld om in een broedmachine uitgebroed te worden. De jonge vogels worden later in het wild uitgezet. De resultaten hiervan zijn goed. De populatie van de zuidelijke grondhoornraven, die ook wel grondneushoornvogels worden genoemd, worden zodoende – althans voorlopig – succesvol op peil gehouden.

Albasine Ruins

Vandaag – 12 februari – is voor het drietal Krugergangers de laatste hele dag in het Krugerpark. Het belooft een warme dag te worden. De rit gaat naar Pretoriuskop, een zuidelijker gelegen kamp ongeveer 50 kilometer van kamp Skukuza af. Onderweg bij Phabeni Gate op zo’n 10 kilometer afstand van Hazyview liggen de ruïnes van Magashulas Kraal, nu beter bekend als de Albasine Ruins. Het zijn de rustieke overblijfselen van een handelspost, die in de 19e eeuw gesticht is door de beroemde Portugese handelaar Joao Albasini. De Kraal vormde eertijds een knooppunt op de handelsroutes naar Maputo, de hoofdstad van het naburige Mozambique.  In de namen van verschillende parkwegen van het Krugerpark zijn de herinneringen aan deze tijden van weleer tot op de dag van vandaag bewaard gebleven. Dat is het geval bij de Voortrekkers Road, die van Pretoriuskop naar Afsaal loopt en de Saaltjes Route of Salitje Road, een binnendoorweg van Skukuza naar Mlondozi dam. Beide zijn uitstekend begaanbare gravelroads.

Traditioneel wordt er de laatste avond niet gekookt. In het restaurant met uitzicht op de spoorbrug – buiten dienst – over de Sabi rivier, waarin de nijlpaarden liggen te knorren, wordt er culinair nagenoten van drie weken Krugertijd.

 

 

 

 

 

De reis van René, Fred en Marjo zit er weer op. En vervolgens komt er dan traditioneel een olifant met een lange snuit ………………………… die blaast deze negen reisverslagen vanuit het Krugerpark uit.