Flora, Krugermedewerkster, maakt deel uit van multicultureel Zuid- Afrika, dat een roerig verleden heeft op dit gebied. De huidige natie is gegrondvest op een stammencultuur van onder meer de Thembu en de Nguni, waar de Xhosa stam deel van uitmaakt. De Zoeloe cultuur is de noordelijke tak, de Zwazi de zuidelijke tak van de Nguni. Deze koninkrijken met een grote hofhouding en uitgebreide administratie beslaan enorm uitgestrekte grondgebieden, waar grote bevolkingsgroepen leven. Iedere stam heeft daarbij een volstrekt eigen taal, die totaal verschilt van andere ‘stamtalen’, welke allemaal met zacht en sonoor stemgeluid, melodieus klinken. Naast Xhosa ( isiXhosa ) en Sotho ( Sesotho ) worden er nog 9 andere officieel erkende talen in Zuid-Afrika gesproken. De oorspronkelijke samenlevingen hebben in de loop van de tijd aan overlevingskracht ingeboet. Hier en daar worden deze culturen om nostalgische – lees: economische -redenen voor toeristen kunstmatig in standgehouden. Op de foto staan 4 Venda vrouwen. De Venda woonde als stam in de tijd van apartheid in hun ‘bantustan‘ of ‘thuisland‘ in noord Zuid-Afrika, op de grens met Zimbabwe, nu deel van de Zuid-Afrikaanse provincie Limpopo, waar het Krugerpark gedeeltelijk in ligt.
Zeevarende Hollanders, Portugezen, Grieken en Engelsen gingen, gelokt door fantastische verhalen, in de achttiende eeuw als fortuinzoekers op jacht naar goud, ivoor, koper, ijzer, exotische dieren en andere handelswaar. Langzaam maar zeker werden de gebieden gekoloniseerd waarbij de bevolking door de koloniale machten gedomineerd werd, uitgebuit en gediscrimineerd.
Nu pas in de twintigste eeuw heeft de oorspronkelijke, inmiddels geëmancipeerde, Afrikaanse bevolking, na veel strijd en bloedvergieten haar rechten teruggewonnen. Vooral door toedoen van het African National Congres ( ANC ). Nelson Mandela werd in 1994 de eerste democratisch gekozen president van Zuid Afrika.
De mensen, die wij nu hier ontmoeten, zijn bijzonder vriendelijk en hulpvaardig, bescheiden, hartelijk en enigszins gereserveerd tegelijk. Zonder uitzondering hebben ze een opgewekte natuur en zijn ze vriendelijk van aard. Degenen, die wij ontmoeten, maken weliswaar deel uit van een selecte groep van de locale bevolking; ze hebben de sollicitatie procedure van het Krugerpark met succes doorlopen. Alleen al omdat ze een baan hebben hebben ze een vaste en gewaarborgde bron van inkomsten en een zekere sociale status.
Vanmorgen bij de receptie ontmoette ik de mooie Babongile aan de balie. Babongile is Zulu voor ’thank you – dank je wel’. Die naam was haar uit dankbaarheid gegeven door haar ouders, omdat ze blij waren met de geboorte van een dochter, nadat ze eerst een zoon hadden gekregen. Die namen en vooral de betekenisgeving erbij, vind ik erg interessant. We hebben al een enkele aardige Afrikaanse medewerkers van het park ontmoet met ‘Gracious‘, ‘Excellent‘, en ‘Abel‘ op hun naamkaartje, dat ze als een identiteitslabel op hun kleding dragen. Abel is de tweede, betere maar minder gelukkige zoon van Adam en Eva, maar op z’n Engels uitgesproken, betekent ‘able‘ ‘in-staat-tot’.
my name is Flora
A rose is a rose is a rose is a rose
Erg bevestigend lijkt het mij voor de identiteit van een kind, wanneer de moeder of de vader direct bij de geboorte, wanneer zij voor het eerst hun dochter zien, uitroept: ‘You are Gracious’, je bent bekoorlijk! En bij hun zoon: ‘You are Excellent’ je bent uitstekend!’ of ‘You are Abel’ ‘je bent capabel!’ Een geschenk voor de rest van het soms harde leven, lijkt me. Zeker voor kinderen, die achtergesteld zijn door opleiding, armoede of sociale afkomst. Het kan sociaal versterkend zijn ( tenzij je er mee geplaagd wordt op school of in de buurt – dan nog kan het een training in weerbaarheid zijn ) wanneer je je in een eerste ontmoeting respectvol kunt voorstellen met: ‘Ik ben Bekoorlijk’, ‘ik ben Uitstekend’ of ‘ik ben Capabel’. Zoals Flora, die zich aan ons voorstelt met ‘I am Flora’, ‘Ik ben een bloem!’ Mooi, toch?
It’s always a relief when someone with obvious exitperse answers. Thanks!