Galápagos eilanden

De Galápagos eilanden zijn een toonbeeld van diversiteit. De wereld is divers. Overal is alles anders, de mensen, de cultuur, de dieren en de natuur. Zuid-Amerika is niet gelijk aan Zuid-Afrika. Biodiversiteit maakt iedere plaats uniek en bijzonder én daarmee de moeite van het behoud waard.

Naast de ‘Sierra’, de bergketen van de Andes, de ‘Oriente’, het Amazonebekken en de ‘Costa’ het kustgebied kent Ecuador een vierde regio. Galápagos eilanden voor de kust. De diversiteit aan landschappen is in Ecuador alleen al groter dan in heel Europa. Besneeuwde bergen en vulkanen, ongerepte jungle en een kustlengte van ruim 2.000 km maken allemaal deel uit van het gevarieerde landschap van Ecuador. En dan is er nog de befaamde archipel, de Galápagos eilanden. De eilandengroep, die als een tros van 128 eilanden, 1.000 km voor de west-kust van Ecuador ligt in de Stille Oceaan ter hoogte van de evenaar. Hierbij zijn 13 grotere van meer dan 10 km² en 115 kleinere eilanden te onderscheiden. De Galápagos eilanden zijn verschillend van elke andere plek op de wereld. Zij worden, naast de Sierra, de Oriente en de Costa, als de vierde zone van Ecuador beschouwd. De Galápagos eilanden zijn sinds mensen heugenis en tot op heden een geografisch geïsoleerd gebied gebleven. Het is een kraamkamer van exotische dier- en plantensoorten. Dit beschermde gebied biedt een spectaculair inkijkje in hoe de natuur zich handhaaft en zich verder ontwikkelt, evolueert dus.

Charles Darwin

De Galápagos eilanden hebben met name door Charles Darwin een bijzondere betekenis gekregen. Hij bestudeerde de geschiedenis van onze onze planeet bewoners en de ontwikkeling van de soorten. Juist hier vatte zijn ideeën – over de continue veranderende ontwikkeling van levensvormen – post in de evolutietheorie. In september 1835 reisde Darwin met de Beagle naar de Galápagos eilanden. Hier bestudeerde hij de plaatselijke dieren, planten, fossielen en geologie. Dankzij dit onderzoek kwam Darwin op zijn theorie over het ontstaan van soorten. Darwins werk had een grote invloed op maatschappij, filosofie en religie. Hij verzamelde op deze eilanden vogels en merkte dat de spotlijsters op elk eiland verschillend zijn. Hij hoorde van lokale vissers dat ze aan landschildpadden konden herkennen van welk eiland ze afkomstig waren. Aanvankelijk dacht hij destijds nog dat deze dieren door zeerovers op de Galápagos eilanden geïntroduceerd waren. In 1859 verscheen het boek On the origin of species met de inzichten die hij gekregen had op zijn reis met de Beagle. Al vrij kort na de verschijning werd de evolutietheorie binnen de wetenschappelijke wereld algemeen aanvaard als verklaring voor het ontstaan van soorten, inclusief de mens. Zie een vorige blogaflevering voor meer informatie over dit onderwerp.

reuzenschildpadden

Marjo, de reisleider vanWereldcontact Reizen B.V. aan het woord:
‘Ons bezoek aan de Galápagos eilanden is de afsluiting en tevens een hoogtepunt van onze reis door Ecuador. Het is een enorme belevenis hier over deze ‘onbewoonde’ eilanden te mogen struinen. De natuur gaat er zijn eigen gang zonder de regie van mensenhanden. Het is wildlife in beste zin van het woord. Deze eilandengroep eilanden is wereldwijd bekend vanwege de de zeer bijzondere flora en fauna. Meest bekend bij het grote publiek zijn de reuzenschildpadden. Deze schildpad komt endemisch voor op de Galápagos eilanden en is een van de bekendste soorten schildpadden ter wereld. Deze soort inspireerde Charles Darwin mede tot zijn selectietheorie over de oorsprong van de soorten. Juist op dit moment genieten die dieren mijn speciale belangstelling vanwege een bijzonder project ter gelegenheid van het 65-jarig jubileum van onze Amersfoortse Dierentuin. Sinds juni van dit jaar huisvesten wij ook enkele van deze reuzenschildpadden in een gloednieuw en aangepast verblijf, met dank aan de familie Louwman.

zeeleeuwen

Ongestoord rusten er duizenden zeeleeuwen op de talloze ongerepte zandstranden, veelal met hun jongen van enkele maanden oud. De zeeleeuwen vormen een groep van zeeroofdieren uit de familie der oorrobben. Volgens de huidige evolutietheorie splitsten de zeeleeuwen zo’n 3 miljoen jaar geleden zich af van de zeeberen. We wandelen in een wel heel exotisch decor met op nog geen meter afstand tussen de zeeleeuwen door. Een heel bijzondere wildlife-ervaring. De dieren blijven onverstoorbaar rustig liggen, vaak slapend maar met een half oog open. Verder lijken ze zich niets van ons aan te trekken. Wij zijn echt niet de eerste kijkers die hun leefgebied rondlopen. De Galápagos eilanden zijn een top-bestemming voor natuur- en wildlife liefhebbers. Ter bescherming van de fauna gelden er hier wel strenge regels: ‘alles met rust laten’, ‘niets aan raken’ en de ‘dieren altijd voorrang verlenen’. Een keer vond een volwassen zeeleeuw-man dat ik kennelijk iets te dicht langs zijn vrouwen liep en maakte hij mij, met een fikse blaf, duidelijk wie er de baas was. Terwijl ik toch, naar mijn mening, een respectvolle afstand van 5 meter in acht nam…..

zeevogels

Zeevogels is een hoofdstuk apart. Dankzij de de enorme visrijke wateren zijn er hier zeevogels in overvloed. Vogels in alle soorten en maten vormen hier op de eilanden gigantische kolonies, waar ze ongestoord kunnen broeden. Albatrossen, de grootste vliegende vogels met een spanwijdte bijna 3 meter, blijven midden op het pad zitten broeden en keuren je geen blik waardig. Bijzonder zijn ook de verschillende Jan van Genten soorten. Eye catchers van de eerste orde met hun ‘modieuze’ blauwe of rode zwemvliezen. Zoals ze als verliefde paartjes met elkaar omgaan, stelen ze ieders hart. Heel aandoenlijk. Je ziet er wel duizenden. Bij de fregatvogels broeden de mannetjes, zwart en met een enorme dieprode keelzak en een grote zwaluwstaart, op hun nesten met eieren of jongen op 2 meter afstand van het pad. Heel spectaculair zijn de duikende pelikanen ( een bruine ondersoort), die zich van 20 meter hoogte als een pijl naar beneden laten vallen om met een vis in de snavel weer boven water te komen. De Galápagos eilanden zijn een waar paradijs voor vogelliefhebbers. De grote variëteit, de enorme aantallen waarin ze voorkomen en de natuurlijke de omgeving zijn een trekpleister van jewelste.

leguanen en hagedissen

En dan heb je nog de leguanen, de iguana’s, en de talloze zee- en landhagedissen van 10 cm tot een meter lang, in de meest bonte kleuren. Met een stille, haast mysterieuze blik, bekijken ze je op een afstand van nauwelijks een meter, zonder dat ze echt op je aanwezigheid lijken te reageren. Ze loeren wat, rusten, eten en duwen elkaar geluidloos opzij en ‘vechten’ zonder veel ophef een meningsverschil met een Jan van Gent uit, maar dat is dan ook hun enig zichtbare activiteit.