Regen in het Krugerpark

regen in het Krugerpark

het benzinestation van Shingwedzi.

Regen in het Krugerpark is niet ongewoon, is vaak een aangename afwisseling van een droge periode. Maar deze keer is het wel erg heftig allemaal. Eind januari had Zuid Afrika opnieuw te kampen met hevige regenbuien. Afrika heeft een reputatie op gebied van onweer, voornamelijk in de bosrijke regio’s. Met name de regenwouden van Congo, in centraal Afrika, langs de Congo rivier, worden ieder jaar weer getroffen door langdurig natuurgeweld van donder en bliksem, die gepaard gaan met dagenlange regenbuien. Ook Kruger ontkomt niet altijd aan langdurige regens, die dan voor wateroverlast zorgen. Grote hoeveelheden regen, die in de rivieren vanuit het noorden naar het zuiden komen, zoeken in onstuimige wildwaterbanen een uitweg naar de Indische Oceaan. Op hun weg daarheen passeren de kolkende watermassa’s het Krugerpark, sleuren bomen en bruggen mee in haar wilde stromen en zet hele gebieden voor een lange tijd onder water. Waterlopen in deze regio volgen hun eigen weg en worden niet door dijken gehinderd door dijken of door kanalisering getemd. Enkele parkbezoekers moesten deze keer zelfs per helikopter geëvacueerd worden. Ze konden geen kant meer op door wassende water, dat buiten de rivieroevers getreden was. Tijdelijk waren de alle officiële toegangspoorten voor het publiek tot het park gesloten. Restcamp Shingwedzi is nog steeds niet toegankelijk, daar moet eerst nog de nodige schade hersteld worden. 
 

Krugerpark kampt met wateroverlast

Afgelopen donderdag zijn Marjo en Fred in Johannesburg geland. Zonder René. Hij moest, zeer tot zijn spijt, op het laatste moment vanwege privé omstandigheden afzeggen. Tijdens de rit van het vliegveld naar Skukuza worden de twee overdonderd door een hevige onweersbui waarbij de bliksem niet van de lucht was en diverse malen insloeg. Een keer zelfs op nog geen 600 meter van de auto vandaan!! Een blauwe bliksemschicht schoot met een vonken regen van wel tien meter uit het struikgewas omhoog. De regenval werd zo hevig dat er nog maar 25 meter zicht was. Veel automobilisten stopten langs de kant van de snelweg en dat gaf weer het nodige spektakel en oponthoud met vrachtwagens. De regenbuien hebben het park ook niet onberoerd gelaten. Eenmaal in het park blijkt dat door de regen in het Krugerpark niet alle wegen berijdbaar zijn en veel overgangen over rivieren afgesloten zijn voor doorgaand verkeer. Met name de lage dammetjes, die voor een verbinding van de beide oevers zorgen, worden overspoeld door het wassende water in de rivieren. Deze zijn nu allemaal afgesloten.

Het oponthoud onderweg en de boodschappen bij de lokale supermarkt in Hazyview noopten tot haast. Om zes uur wordt Paul Kruger-gate gesloten. In record tijd waren de boodschappen gedaan en juist 10 minuten vóór tijd werd het park bereikt. Eenmaal veilig op het terrasje voor hun huisje in Skukuza komt de regen met bakken uit de lucht. Regen in het Krugerpark is, wanneer je er niet midden in zit en niet bang bent voor overtrekkende onweersbuien, een schitterend schouwspel.

Marloth Parc

De volgende dag staat een bezoek aan Arend en Truus in Marloth park op het programma. Truus en Arend zijn permanent hier komen wonen, vlak bij Crocodile Bridge, enkele kilometers van het park. Arend heeft vele jaren in Dierenpark Amersfoort gewerkt en is nu gepensioneerd. Het onthaal door Truus met vers gebakken appeltaart en koffie was erg hartelijk en gezellig. Heel bijzonder ver van huis ‘vrienden van vroeger’ te kunnen ontmoeten.

Onderweg vliegen enorme zwermen Europese boerenzwaluwen hoog in de lucht. Te bedenken dat die met slechts 2 gram vet een 9.000 km overtocht maken. Dat is indrukwekkend, om stil van te worden. Even verderop scharrelde een zwarte neushoorn tussen de struiken. Dat is uitzonderlijk, omdat deze dieren uiterst zeldzaam zijn. Zelfs hier in het Krugerreservaat komen ze weinig voor.

Ineens staat er een aantal auto’s op de weg stil. Dan is er altijd wat te zien. Deze keer is het ook weer raak. Het blijkt te gaan om twee sub adult cheetah’s, bijna volgroeide jachtluipaarden. Er staat een flinke rij auto’s. Tja, Marjo wil nooit achter in de rij staan, dus rijdt hij tussen alles en iedereen door naar voren. De Krugerpark bezoekers zijn kennelijk in vakantiestemming; niemand zegt er wat van. De twee cheetah’s zijn ongetwijfeld uit het zelfde nest. Twee broers die samen voor het eerst op jacht gaan om in hun levensonderhoud te voorzien. Het is waarschijnlijk een van hun eerste zelfstandige uitstapjes in de grote boze wildernis. Een eerste kennismaking met de jungle. Ze zijn op hun hoede en tegelijk nieuwsgierig. Zij bieden een niet alledaags en bijzonder fraai schouwspel. Kijken die twee dieren net de andere kant op en is hun blik niet op de camera gericht, dan helpt maar één ding: het Cheetah fluitje van Fred. Fred heeft het geluid van jachtluipaarden door zijn ervaring in het dierenpark thuis in Amersfoort perfect leren nadoen en …. ja het werkt, ook in het wild!!! Rap draaien de beide roofdieren tegelijk hun hoofd, om te zien wie hen riep. Na verloop van tijd nog eens gefloten en beide dieren snelden voor de auto langs het bos in op zoek naar de fluitspeler……

Het huisje in Skukuza, moet met hand en tand beschermd worden tegen troepen bavianen die op zoek zijn naar voedsel in de verschillende rondavels. Alles plunderend en omgooiend banen zij zich een weg door het afval uit de keukenemmers. Na een luide brul van Marjo wisten ze niet hoe snel ze weg moesten komen, een chaos achter zich latend.

De volgende dag begon om 9:00 uur begon een bijeenkomst met de 161 Honnory Rangers van het zuidelijke gedeelte van het Kruger. Zij functioneren als gastheer bij bushcamps in de wildernis. Zij koken, doen boodschappen, maken schoon en gaan soms mee op een excursie. Verder doen ze veel aan het ruimen van zwerfvuil, verzamelen van exotische planten en informeren zij de bezoekers van het park.

rhino campaign against poaching

Deze rangers houden zich ook bezig met de rhino campaign against poaching. Een eerbetoon aan deze mannen is dus wel op z’n plaats. Ook in het Krugerpark worden jaarlijks steeds meer neushoorns afgeslacht om de hoorn, die vanwege de vermeende potentie verhogende werking ervan, een vermogen opbrengt de illegale zwarte markt. Dit jaar alleen al, in de eerste maand, zijn er weer 42!!! om de hoorn gedood. En dan te weten dat neushoornhoorn hetzelfde materiaal is als menselijk haar en nagels en het dus geen enkele medische werking heeft. Voor de anti-stroperije-campagne zijn er rode kunststof neushoorn-hoorns te koop om als statement op de motorkap van de auto te monteren. Maar niemand van de organisatie rijdt er mee!!! Bezoekers worden wel verzocht hun visie op de neushoorn campagne te geven. Marjo maakt desgevraagd duidelijk dat je zelf het voorbeeld moet geven om een actie succesvol te maken. Tot op heden zijn er maar weinig plastic hoorns te zien op de bedrijfsauto’s van Kruger. Hoezo staan ze achter de actie? Natuurlijk wel, maar het moet beter. Dus de plastic hoorns aan de gate verkopen en in alle kampen. De boodschap kwam over …