Er heerst een opvallende stilte na de storm in het Krugerpark. Na een extreem lange droge hete periode, die plotseling omsloeg in het noodweer van de laatste dagen, lijkt het weer weer enigszins genormaliseerd. De schade aan de infrastructuur van het park is nog lang niet hersteld, maar het is in ieder geval weer rustig, opvallend rustig zelfs, alsof het park even op adem moet komen na zoveel natuurgeweld. Al zijn alle wegen nog niet begaanbaar, zijn er veel omleidingen en kun je veel waterpartijen nog niet oversteken, omdat bruggen het begeven hebben of niet mee betrouwbaar zijn, rondtoeren kan weer wel.
Het is opvallend hoe snel de natuur zich lijkt te herstellen na de extreme situaties van de afgelopen tijd. Of het valt niet op, omdat de het park zo rijkelijk bedeeld is met natuurschoon. Dieren lijken er ook niet zo onder geleden te hebben. Vissen en vogels al helemaal niet, dunkt mij. De krokodillen zijn misschien de enige dieren, die ervan profiteren voor zover er slachtoffers in het water gevallen zijn. De andere komen uit hun schuilplaatsen te voorschijn en lijken alles te zijn vergeten. In de stilte na de storm ligt de hyena gewoon weer op het warme asfalt. That’s wildlife.
Het is de vierde week voor Marjo in het Krugerpark. Marleen, Dominique en Chris hebben vijf dagen met Marjo gebivakkeerd en veel wild-life ervaringen met elkaar gedeeld. De Belgische dames sluiten hun safari sportief af met een fietstocht door Zuid Afrika. Vanaf deze week zijn Fred en Dolf – collega’s uit Dierenpark Amersfoort – reisgenoten van Marjo. Marjo en ik houden contact via GSM, zover de verbindingen tussen de Egyptische woestijn en het Krugerpark dat toelaten. In de stilte na de storm worden de communicatiekanalen weer een voor een hersteld.
Fred communiceert dagelijks via sms, deze compacte tekstberichtjes worden gebruikt om er een blogversie van te maken. Hij maakt vooral melding van de grote variëteit in de verschillende diersoorten. Als enthousiast vogelaar focust hij bij voorkeur op zijn gevleugelde vrienden.
21 januari 2012:
Vandaag onze 1ste dag in Kruger. We hebben een goede vlucht gehad van Schiphol naar Phalaborwa en het weerzien met Marjo, die ons opwacht aan het vliegveld, is als vanouds prettig. Het lijkt een beetje op een soort ’thuiskomen’. Tijdens een snelle rit naar Mopani, ons eerste kamp in het noorden van het park, spotten we onderweg veel dieren. Hieronder twee Goliathreigers, een krokodil midden op de weg en diverse groepen vogels. Daarbij een 30-tal ooievaars. Dat heeft mogelijk te maken met de grote regenval, er is immers nu voldoende voedsel voor deze dieren.
22 januari 2012:
Vanmorgen na het ontbijt vertrokken we naar Mooiplaas. Hier zagen we zeker 300 buffels grazen en 150 ooievaars op zoek naar voedsel. We waren nieuwsgierig of de krokodil, die we gisteren gespot hadden, nog op de weg op vis lag te wachten.
Die weg loopt over een laag dammetje in de rivier, die vol met vis zit. De rivier stroomt over het dammetje heen. Met de stroom van het water zwemmen de vissen over de dam, waardoor ze een gemakkelijke prooi zijn voor de krok, die daar rustig ligt af te wachten tot een vis in zijn bek zwemt. Een soort luilekkerland voor hem dus. Een filmpje van verleden jaar geeft een beeld van de situatie. In dit filmpje vangt hij echter bot in plaats van bruine forel.
Ja, hoor we werden beloond. Er zwom een grote vis over en hap. Weg! Verder spotte ik nog een slapende nachtzwalum. Volgens Marjo is dat erg zeldzaam. Hij had die vogel hier nog nooit gezien. Vanmiddag waren alle ooievaars verdwenen, vast naar het noorden, naar Israël, vertrokken. Met de diverse roofvogels, die ik nog in het vizier heb gehad is het een mooie dag geweest. Vanavond worden we vast weer getrakteerd op een cicades-concert.
24 januari 2012: Vandaag een groep van 9 giraffes en vele jonge impala’s gezien. Bavianen en meerkatten ( een elegant, klein apensoort ) langs de weg. Verder een waterbok, lepelaar, wolnekooievaar en een visarend. Bij de ingang van het Mopani kamp zit als sinds jaar en dag een klein krokodil. Dit krokje zit er nog steeds. Verder een kroonkiviet en parende nijlpaarden.
25 januari 2012:
Vandaag zijn we gereden naar een plek achter een dam, waar niemand komt – behalve wij natuurlijk! – we zagen er twee zadeldekjakhalzen, een slapende! waterbok, een ibis, een krokodil aan de waterkant, een nijlgans en een geelkopboomeend. Ook bijzonder is het om vijf reuzetrappen bij elkaar te zien en een vlucht van 1000-den boerenzwaluwen. Voorts vele giraffen en een bul bij een waterbak, die hier daar geplaatst zijn in het park om extra drinkplaatsen te creëren voor de dieren in drogere tijden.
26 januari 2012:
Vanmorgen diverse reuze- en dwergijsvogels gespot. Een groep van 16 maraboes en een olifant op tien meter van de auto. Een breedkoparend gezien en twee krokodillen op de brug vlak bij het kamp, waar we logeren. Vanavond is het onze laatste nacht in kamp Mopani, morgen rijden we naar kamp Satara, dat is een afstand van ongeveer 120 km. We zullen daar zes nachten verblijven.
27 januari 2012: Een steenbokje gezien, het sierlijke beestje valt altijd weer op door zijn elegante behendigheid. Op kleine hoefjes balanceert hij sierlijk en schijnbaar moeiteloos op de meest rotsachtige plaatsen. Een olifant in bad biedt altijd een fraai schouwspel. Imponerend blijft ook een volwassen olifant op vijf meter afstand van de auto. En dan eindelijk, de eerste groep met olifanten, die ik deze reis zie. Maar liefst 36 stuks staken voor ons de weg over. In het kamp zien we vier dwermangoesten. Hoog boven ons zweven 10-tallen maraboes op de warme lucht – thermiek – omhoog. We hebben een panter gefilmd! En zien 100-den impala’s en diverse gieren. We worden ondertussen volledig in beslag genomen door alles om ons heen. Zozeer zelfs dat we ons gevoel voor tijd zijn kwijtgeraakt. We vertrekken een dag te vroeg uit kamp Mopani en komen bijgevolg een dag te vroeg in kamp Satara aan. Chips! Die verkassing is altijd een kleine verhuizing, maar we hoeven gelukkig niet terug. Er wordt iets geregeld voor ons en we slapen in Satara.