Vandaag verkassen we naar het Mopani kamp. Na vier nachten in het Satara kamp, zit ons verblijf er daar op. We werden uitgeleide gedaan door door enkele glansspreeuwen, een eekhoorntje, een hop en een patrijs voor onze hut. Op weg naar het Mopani kamp maken we een tussenstop in kamp Letaba om koffie te drinken. Er is hier een olifanten museum, dat het verhaal vertelt van de Magnificent Seven – zeven legendarische reuze-olifanten – die allemaal in het natuurreservaat hebben rondgewandeld. Hier wordt hun levensverhaal verteld en hun enorme slagtanden zijn er tentoongesteld. Op één na zijn ze alle zeven een natuurlijke dood gestorven. In de blogafleveringen olifanten museum en Krugerpark-museum wordt eveneens iets over dit museum verteld.
Vlak naast het museum is werkelijk een fantastisch terras met een schitterend vergezicht. De bedding van de Letaba rivier is door de wateroverlast van afgelopen januari/februari flink verbreed, maar nu in oktober is de stand van het water erg laag. Op het terras is het desondanks onverminderd genieten geblazen. Genieten met een hoog ‘Rick-Felderhof-ontvangt-prins-Bernhard-op-safari’ gehalte.
het terras met uitzicht bij Letaba
Vanaf Letaba neem ik het stuur over en rijden we parallel aan de Tsendze rivier, die links langs ons stroomt. Een prachtige rit langs de rivier.
Aan de overkant van de Tsendze waggelen moddervette nijlpaarden over de oever. Ze zien er zo onschuldig en onbeholpen uit, maar als de nood aan de man komt kunnen echt als (rivier)paarden over de savanne galopperen en vechten ze als leeuwen voor de veiligheid en het behoud van hun jongen. Het zijn echte territoriumdieren. Kom dus niet te dicht in de buurt, want ze komen je achterna net zo lang tot ze je uit hun domein verdreven hebben.
Rechts van de weg zien we een gierennest in de boom. Het is voorjaar dus er zit nog niet veel blad aan de bomen waardoor het nest goed zichtbaar is. Het jong steekt met zijn witte kop al flink over de rand van het nest. Toch moet je er oog voor detail voor hebben, anders ontgaat je snel wat er allemaal te zien is in de jungle. Veel dieren vallen van nature niet op vanwege hun meegegeven camouflage. Je dient dus in de look-out-modus te staan in het Krugerpark. De witkop gier is een kwetsbare, endemische vogelsoort uit Afrika. Het kuiken zal al snel uitgroeien tot een volwassen witkopgier van 72 tot 85 cm lang en dan wanneer het broedseizoen voorbij is met een vleugelspanwijdte van 207 tot 230 cm over de Zuid-Afrikaanse savanne cirkelen.
Ondertussen worden we ook nog verrast door een bijzonder, maar verder onschuldig natuurverschijnsel. Rechts van de weg waait er een paar honderd meter een wervelwindje, een stofhoos, met ons mee en voor ons uit. De Afrikanen hier noemen dat een ‘devils twist’ een ‘stofduivel’. Een ‘verdraaid duivelse’ escorte, dus op z’n Hollands.
Bij de Sable Dam, dat op dezelfde hoogte ligt als kamp Satara en links daarvan richting Phalaborwa-gate, worden we weer getroffen door geweldig natuurschoon. Een enorm meer, waar sinds kort een ‘hide‘ is aangelegd. Een ‘hide’ is een min of meer verborgen plek van waar uit je het leven langs en op het water in alle stilte kunt gadeslaan. Twee parende visarenden halen, als echte amoureuze acrobaten, heel knappe en toch liefdevolle kunstjes uit in de toppen van een kale boom midden in het meer. Langs de oever drentelden vier olifantenbullen over de dijk langs het water. Een ‘dijk’ van een plaatje om te zien: vier bijna opvallend zwarte dikhuiden, waarvan de wit-glinsterende ivoren slagtanden schitteren in de Zuid-Afrikaanse zon. We horen van een paar Kruger-gangers dat er heel ver weg aan de overkant van het water een panter te zien zijn geweest. Als je verrekijker bij je hebt, tenminste. Tja, we missen ook wel eens wat, hoor. De zogenoemde ‘birding hide’s’ zijn overal over het Krugerpark verspreid. Alleen Sable dam hide en Shipandani hide zijn ingericht als sleep-over hide. Je kunt er dus overnachten. Daarnaast zijn er speciaal voor vogelliefhebbers ook nog de tien beste birding drives geselecteerd, wegen waar de kans – afhankelijk van seizoen en weersomstandigheden – groot is om een grote variëteit aan vogels te spotten.
In Phalaborwa, een behoorlijke grote stad vlak buiten het park op zo’n 80 kilometer van het Mopani kamp, doen we inkopen om onze mondvoorraad aan te vullen. Er liggen nu, onder meer, Zuid Afrikaans spruitjes, boontjes, braadworst en naast smakelijke toetjes héééééééééél veel koekjes in de koelkast. Genoeg voor een week, want we blijven nu zeven dagen en nachten in de omgeving van het Mopani kamp. Dit kamp ligt al in de noordelijker regionen van het park, waar het vergeleken met het zuiden rustiger wordt. We hebben onderweg weer veel moois gezien, maar ook erg lang in de auto gezeten.
Het is heerlijk om in het Mopani kamp de benen te kunnen strekken in een erg comfortabel huisje. Het heeft een rieten dak en een buitenkeuken met een groot terras, van waaruit je de zon kunt zien onder gaan. Honderd meter van het zwembad. Nummer 94. Het ligt aan de buitenste rand van het kamp met veel privacy. Makkelijk te vinden. Dus wie zin heeft langs te komen voor een kopje koffie of een glaasje om vanaf ons terras de Zuid Afrikaanse zon onder te zien gaan … van harte welkom. We verblijven hier tot de 16e, dus niet te lang over nadenken. In ieder geval ontmoeten we elkaar morgen virtueel on-line.[/fusion_builder_column][/fusion_builder_row][/fusion_builder_container]