Crocodile Bridge
Vandaag reizen Marjo en Fred van Mopani in het midden van het park naar de meest zuid-oostelijke punt van het park. De zogenoemde ‘Southern Cirkel‘. Ze overnachten in kamp Crocodile Bridge, dat ligt op bijna 250 km van Mopani. Crocodile Bridge is een relaxed kamp in een natuurlijke omgeving van doornachtig struikgewas afgewisseld met velden Marulabomen tussen rotsbodems van basalt. Het is een van de kleinere kampen in het park en ligt op een steenworp afstand – circa 15 km. – van de grens met Mozambique en Maputo. Maputo is de hoofdstad van Mozambique. Het gebied staat bekend om zijn grote kuddes grazers. Een grote koedoe populatie is hier thuis. Dit antilopesoort siert met zijn prachtig gedraaide hoorngewei het logo van SANParcs. Waar antilopen zijn daar zijn ook leeuwen. Verschillende uitgebreide leeuwenfamilies, ieder met hun eigen gedrag en jachttechnieken, vinden hun prooi bij deze antilopen. Daarnaast heeft deze regio relatief een van de grootste aantallen neushoorns. Verder zijn er veel giraffen te vinden, jagen er jachtluipaarden en komen er tamelijk veel gevlekte hyena’s voor.
Marulaboom
De marula, maroela of olifantenboom is een plant uit de pruikenboomfamilie, die vaak uitgroeit tot een boom, waar veel mensen een zeer speciale band mee hebben. De marulaboom staat met name bij veel Zuid-Afrikaanse inheemse stammen in hoog aanzien en komt voor in talloze mythen en legenden van de inheemse bevolking voor. Ook worden er huwelijken onder deze boom gesloten. Mogelijk heeft dat te maken de vruchten van de boom, die wanneer ze in grote hoeveelheden gegeten worden een typische uitwerking kunnen hebben. Mensen kunnen er in een ( licht ) alcoholische roes door verkeren of ‘aangeschoten’ van raken. Zo is de merula bij een bruiloft een welkome versnapering die de gasten in een vrolijke stemming brengt. Aanstaande moeders van het Vendavolk eten de gemalen schors om het geslacht van het kind te bepalen. Veel dieren zijn dol op de vruchten van die Marulabomen. Olifanten kunnen er zo veel van eten dat het zoete vruchtensap ervan gaat gisten in hun ingewanden. Dronken van de alcohol zwalken ze dan van boom tot boom. Dat geeft soms heel hilarische taferelen. De vruchten worden ook gebruikt voor het stoken van de typisch Amarula-likeur, die lokaal erg populair is. De vruchten lijken op pruimen en zijn zeer rijk aan vitamine C.
familie Struis bij Crocodile Bridge
Onderweg komen Marjo en Fred een heel grote groep struisvogels tegen, met wel 40 exemplaren. Een volwassen haan en drie hennen. Zelden zie je zo’n grote en complete familie bij elkaar. Overal loert er levensgevaar voor de kleuters. Twee parmantige hennen lopen voorop om de weg te verkennen. Vervolgens, als in een klasje, 36 kuikens. In de achterste gelederen stapt moeder hen nummer drie samen met pa haan. De haan heeft hele legsel alleen uitgebroed. Als dat geen geëmancipeerde vader is met recht op heel veel vaderverlof! De kuikens zijn al aardig jonge vogels, die stevig op hun poten staan. Dat ze nog in een zo’n groot aantal bij elkaar zijn, geeft aan dat de familie Struis hun teer beminde kroost met succes hebben weten te beschermen tegen rondloerend gespuis in de jungle, dat er niet voor terugdeinst een kuiken te verschalken.
buffel farm
Op weg naar een lunch afspraak bij Truus en Arend in het Marloth park, dat dicht bij Crocodile Bridge ligt, is een een buffel fokkerij. Eenmaal volwassen, zijn deze dieren oersterk en lopen met hun 1.000 kg gemakkelijk een personenauto onderste boven. Het transport van de dieren vraag daarom wel enige expertise. Van de andere kant blijken het ook ‘gewoon’ makke runderen, de jongere kalveren worden op de farm gewoon achter schapengaas gehouden. De jonge kalveren worden na enkele dagen van de moeder gescheiden, nadat het de noodzakelijke biest heeft gedronken. Biest is de eerste zeer voedzame melk van de koe. Het vraagt enige behoedzaamheid om het jonge dier van de moeder te scheiden, omdat het moederdier haar jong tot het uiterste beschermt. Er zijn hier verschillende verblijven voor de diverse leeftijds categorieën, variërend van nog schuwe week-lingen tot de bijna 8 maanden oude grotere kalveren. De laatsten zijn erg tam en komen gewoon op mensen af. Later gaan ze naar een groot buiten gebied waar ze de komende 5 jaar zullen verblijven om dan verkocht te worden, niet aan de slager, maar aan een gamefarm! Daar worden ze uitgezet voor de trofeeën jacht. Heel heel merkwaardig tijdverdrijf. Er gaat om veel geld in om en is ‘business as usual‘.
neushoorn farm
Ter plekke werd verteld, dat er in de buurt een boer zit, die neushoorns fokt. Er zouden daar wel zo’n 600 exemplaren moeten lopen. De boer haalt om de 2 jaar de hoorn van de dieren af. Dit ziet er absoluut NIET uit. Een vreemde vorm van oogsten; kunt er dan ook niets mee. De legale markt in neushoornhoorn is immers gesloten en de handel erin is verboden. Net zo min kan SANParcs het ivoor van natuurlijk gestorven olifanten verkopen of de hoorn van neushoorns die van ouderdom overlijden. Ook de handel in wat legaal ‘verkregen’ is blijft verboden. Dat is absoluut noodzakelijk om de ongecontroleerde illegale handel te kunnen bestrijden. De ironie is, dat juist door de illegaliteit de prijzen exorbitant hoog blijven. Natuurlijk is het in onze ogen nogal vreemd dat er ‘wild’ gefokt wordt voor de commerciële trofeeën jacht?! Telkens blijken handel en consumptie om louter winstbejag perverse wegen te bewandelen. Rhino farming is hier een geaccepteerde vorm van levensonderhoud. ’s Lands wijs, ’s lands eer?! Wij zouden immers boter op ons hoofd hebben, wanneer we ons daar een mening over zouden aanmatigen. In Nederland worden schapen om de wol, kippen om de eieren en koeien om de melk gehouden! Er wordt op de Veluwe flink op wilde zwijnen gejaagd! Louter voor de lol.
Bij Arend en Truus worden Marjo en Fred hartelijk ontvangen. Zij wonen nu bijna een jaar in Merloth Parc vlak bij Crocodile Bridge en gaan voor het eerst de herfst meemaken. Dan hebben ze alle jaargetijden meegemaakt. Inmiddels zijn ze al aardig geaard, zo vlak naast de ingang van het Krugerpark. Maar met zebra’s, apen en slangen in hun voortuin wonen ze zelf ook midden in de natuur en dat is waar ze de overstap van Amersfoort naar Zuid-Afrika uiteindelijk voor gemaakt hebben.