Kamp Pretoriuskop is een van de kleinere kampen in het Krugerpark. Het heeft een bijzondere sfeer omdat het ‘opgenomen’ lijkt in de jungle. Het is een eenvoudig kamp, heeft een klein restaurantje en is voor de rest ‘self catering’, maar je hebt hier echt het idee deel uit te maken van de natuur. Onze hut is ook simpel, ‘very basic’: 2 bedden en een wastafel. Uiteindelijk is dat ook voldoende. Voordat de klok 10.00 uur heeft geslagen liggen we al op één oor en horen we niets meer. De volgende ochtend om 08.00 zitten we aan het ontbijt voor onze hut, in de zon. Gebakken eitje. Kopje koffie. We zijn helemaal gelukkig. Rondom ons heen geurt het voorjaar. We nemen de tijd. Een duik in het zwembad – het is 30 graden – en onze dag kan, voordat die begonnen is, niet meer stuk. We bezoeken 3 dammen die vlak in de buurt van kamp Pretoriuskop liggen: Metsel dam, Shitlhave dam en Transport dam.
Eerst rijden we de cirkel road rond kamp Pretoriuskop om wat te wennen aan het gebied. Het kamp is hooggelegen en staat bekend om zijn enorme planten biodiversiteit. Om dat zo te houden is strategie om olifanten zo veel mogelijk te weren ( evenals in het uiterste noorden van het Krugerpark, Punda Maria, waar we later nog 3 nachten zullen verblijven ). Olifanten zijn nogal veelvraten en niets ontziend wat hun eetlust betreft. Dit kan bij de momenteel flink toenemende olifantenpopulatie desastreuze gevolgen hebben voor de flora van het Krugerpark. We zetten ons tochtje voort door een prachtig landschap, dat een onwaarschijnlijk uitzicht biedt op traag glooiende en fris groene heuvels. We komen langs Metseldam. De zwart geblakerde stroken langs de gravelwegen, waar ik gisteren over schreef, blijken, bij nadere informatie, gecontroleerde branden te zijn geweest. Soms worden stukken natuurgebied aangestoken om de vruchtbaarheid van de grond te verbeteren. De bush ‘opent’ zich zo en een bijkomend voordeel is dat de bezoekers een beter uitzicht op het er achter liggende landschap krijgen. Spring is in the air rond kamp Pretoriuskop. Bij Metseldam wemelt het van de nestelende vogels.
Het voorjaar hangt in de lucht. De gazellebokken hebben dat goed aangevoeld, die krijgen het daarvan ‘op de heupen’ en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Overal rond kamp Pretoriuskop grazen drachtige gazellen-wijfjes. Deze dieren behoren tot de echte antilopen. De gazelle ontleent haar naam aan het Arabische ‘ghâzal’, dat zowel ‘snel’, ‘sierlijk’ als ‘raszuiver’ betekent. Even later zien we een waterbok die al een jong naast zich heeft lopen. Er grazen veel herkauwers langs de weg. Naast koedoe’s, die opvallen door hun grote oren, komen we verder een groot aantal andere antilopensoorten tegen. Doodgemoedereerd grazen ze door de bush of liggen ze langs de kant van de weg zonder zich te laten storen door de passerende auto’s en de fotograferende ‘wildjagers’. Kennelijk zijn er geen roofdieren in de buurt. Vooral de gazellen zijn hiervoor constant op hun hoede. Ze zijn zo alert zijn op wat er rond hen afspeelt omdat zij het ‘lopende buffet’ zijn voor leeuwen en jachtluipaarden. Ze altijd vaak een wat nerveuze indruk. Het is nu overigens tamelijk rustig in dit deel van het park rond kamp Pretoriuskop.
We gaan op weg naar Sukuza, het grootste kamp en tevens het administratief hoofdkwartier van het Krugerpark. Dit kamp is erg populair bij de dag-toeristen, mensen die – soms het bussen tegelijk – een dagje in het Krugerpark doorbrengen. Dat hangt samen met de BIG-5 te vaak allemaal te vinden zijn: de olifant, de neushoorn, de buffel, de leeuw en de jachtluipaard. Het gebied rond Skukuza heeft om die reden de bijnaam van ‘Het Circus’ gekregen. Het circus van het Krugerpark. Via de gravel road passeren we de Shitlhave Dam, ongeveer 8 km van kamp Pretoriuskop. De dam met het ervoor gelegen meer dient als watermanagement voor het park en is tevens een blijvende drinkplaats voor het wildlife en een voederplaats voor watervogels.
Even later komen we bij een bijna beroemde locatie: Transport Dam, de plaats waar The battle at Kruger is opgenomen. Dit filmpje van een buffelkalfje dat door haar kudde gered wordt uit de de klauwen van een groep leeuwinnen én uit de bek van een krokodil, is tientallen miljoenen keren bekeken op YouTube. Vandaag is het rustig, er is geen Battle. Een groepje zebra’s staat rustig te drinken. Plotseling springen ze onrustig weg. Eentje blijft er achter ……………We wachten af, zou er onverwacht een krokodil uit het water omhoog springen ? Zou die veelvraat het argeloze dier dan het water in trekken om het – zonder eerst zijn pyjama uit te doen – naar de diepte van het meer sleuren ? Zouden de andere zebra’s dan toesnellen om het dier te komen redden? We wachten nog even. Er gebeurt niets van dat alles. Het is natuurlijk wel een fraai tafereel, een drinkende zebra aan de rand van het meer in Zuid-Afrika. Ik sta met mijn filmcamera in de aanslag. Bij het aanschouwen van zoveel schoonheid wil mijn fantasie wel eens op hol slaan. Het zou te gek zijn wanneer ik een filmpje op YouTube kon zetten met de titel: Moord in pyjama bij Transport Dam.
Er cirkelt een bateleur rond boven het meer in de staalblauwe lucht. Een andere naam is ook ‘buitel-arend‘, een ‘acrobaat’, die nagenoeg staartloos is en en net als een koordanser in balans blijft zonder met zijn vleugels te klapwieken. Daaraan dank de vogel ook zijn naam; ‘bateleur’ is Frans voor ‘acrobaat’. In tegenstelling tot gier-achtigen die uitsluitend niet op dode dieren azen, jaagt de bateleur ook op levende prooien. Even later zien we de eerste olifanten, een klein groepje van twee volwassen dieren met twee jongen. Marjo’s vreugde-van-de-herkenning kent geen grenzen. Innig tevreden arriveren we ruim vóór tijd ( dit is nieuw in Marjo’s programma! ) in kamp Skukuza, het pretpark van het Krugerpark. We logeren hier , verre van basic, in een comfortabele hut met overdekt terras, koelkast, t.v. en zwembad om de hoek.