Terug in Afrika. Vanochtend om exact 07.00 uur landde vluchtnummer Egyptair MS839, onder luid applaus van enthousiaste reizigers op de achterste rijen, op Johannesburg O R Tambo International Airport. We hadden nauwelijks geslapen, maar de huurauto, een comfortabele Toyota Corolla was snel geregeld en even later gleden we soepel door het fraaie, zonovergoten Zuid Afrikaanse landschap.

Op weg naar Nelspruit rijzen de giraffekoppen van het Mbombela voetbalstadion op, bekend van de laatste wereldkampioenschappen tussen de heuvels.

Mbombela stadium in Nelspruit

Op weg naar Nelspruit rijzen de giraffekoppen van het Mbombela voetbalstadion op, bekend van de laatste wereldkampioenschappen tussen de heuvels. In de veronderstelling, dat het stadion inmiddels tussen het hoog opgeschoten gras in de vergetelheid dreigde ten onder te gaan, zijn we er een kijkje gaan nemen. We zijn verrast. We worden gastvrij uitgenodigd en krijgen er zelfs een uitgebreide rondleiding achter de coulissen. Alles wordt tip top in conditie gehouden. Er was aanvankelijk nogal wat scepsis over het peperdure stadion; 104 miljoen euro voor een plattelands gemeente dat niet eens een eigen topclub heeft. Maar het stadion biedt nog steeds sportief vermaak. Aanstaande vrijdag 5 oktober wordt er een wedstrijd gespeeld tussen de Pumas en de Griffons , twee Zuid-Afrikaanse rugby-teams. Nelspruit heeft met de Pumas een rugby-team dat op het hoogste niveau speelt. Wellicht komen ook de fameuze Springboks, het nationale rugby-team, hier spelen.  Het stadium biedt plaats aan bijna 45.000 toeschouwers. In de media deden na de wereldkampioenschappen verhalen de ronde over leegstaande en ongebruikte stadiums, maar dat valt hier dus alles mee.

Op ongeveer 400 kilometer van de vlieghaven ligt Hazyview, we regelen onze inkopen en scoren er een dongel voor de laptop om overal in het Krugerpark on air te kunnen zijn. Dat was tot ook onze grote verassing snel geregeld. Zo ik zit nu al de eerste avond, weliswaar brak en gebroken, on-line verslag te doen in restcamp Pretoriuskop. We worden – terug in Afrika – kakelend verwelkomd door enkele loslopende parelhoenders voor onze hut. Via Phabeni Gate, een kleine ingang in het zuidelijke deel van van het Krugerpark, zijn we dit oord van ongerepte natuur binnen gereden.

Via Phabeni Gate, een kleine ingang in het zuidelijke deel van van het Krugerpark, zijn we dit oord van ongerepte natuur binnen gereden.

Nu het voorjaar is, is het gras laag en de bomen moeten nog uitbotten. Dat geeft een grotere en ruimere uitkijk over de savanne. Links en rechts van het zandpad zijn grote stukken land door brand aangetast, bomen houden zwart geblakerd de wacht in het ontluikende groene landschap. We zijn terug in Afrika waar de natuur, meer dan waar ook in Europa, zijn eigen natuurlijke gang gaat. We passeren een groot meer bij Metsel Dam. Een pracht lokatie voor bird watching. De serene stilte van de natuur aan het water, na een uren lange vlucht en enkele honderden kilometers over de snelweg, overvalt ons. Er ligt een nijlpaard in het rimpelloze meer, een aalscholver op een kale boomtak en een visarend aan de oever maken het plaatje compleet. Terug in Afrika. Andere temperaturen, andere geuren, andere kleuren, een totaal ander tijdsbesef en een compleet andere dieren- en plantenwereld. Kortom een totaal andere wereld.

Via Phabeni Gate, een kleine ingang in het zuidelijke deel van van het Krugerpark, zijn we dit oord van ongerepte natuur binnen gereden. IMG_2846

entree Phabeni gate

Via Phabeni Gate, een kleine ingang in het zuidelijke deel van van het Krugerpark, zijn we dit oord van ongerepte natuur binnen gereden. - IMG_2842

receptie Phabeni gate