Het Krugerpark revisited. Terug naar de natuur, terug naar Mama Afrika. Aanstaande dinsdag is het zo ver. Klokslag vier uur stappen Marjo en ik gebroederlijk in het vliegtuig. Na een tussenstop in de Egyptische hoofdstad hopen we woensdag in de ochtend in Johannesburg te landen op Afrikaanse bodem. Inch Allah, want je weet het nooit met Caïro als tussenstop, zoals we eind januari 2012 meemaakten toen we geen tussenlanding konden maken in Caïro vanwege het geweld op de airport bij het begin van de Arabische lente. We arriveren in ieder geval vroeg in de ochtend, als alles goed gaat. Dan hebben we de hele dag de tijd om te genieten van onze rit door Zuid-Afrikaans. Afgezien van een noodzakelijke sanitaire of broodnodige culinaire stop rijden we linea recta naar het KRUGERPARK. Voor Marjo dit jaar de tweede keer, voor mij na januari 2012 de tweede keer in mijn leven. Krugerpark revisited dus. Overigens, voor Marjo blijft het daar niet bij – hij viert uitbundig zijn pensioen gerechtigde leeftijd! – want er staat voor hem en Liesbeth een Kerstreis op stapel naar….het Krugerpark.
Ik zie er naar uit en hoop ter plekke zo snel mogelijk een dongel ( op op zijn Zuid-Afrikaans: dongo ) te regelen met voldoende data-capaciteit om uitgebreid – zo mogelijk dagelijks – verslag te doen op deze site zowel als op de paralel-site: Ongebaande Paden. De beide sites worden trouwens goed bezocht. Rond de 12.500 bezoekers vinden De Ongebaande Paden site, die sinds januari 2012 gestart is. Deze krugerpark-afrika-wildlife site is in de zomer van 2013 opgestart en is iets anders van opzet in verband met de beoogde reclame opbrengsten, die voor 100 % besteedt zullen gaan worden aan de projecten, waarmee Marjo en Liesbeth locale vrienden en bekenden helpen hun woonsituatie en hun leefomstandigheden te verbeteren. We zijn blij met zoveel interesse – wereldwijd! – voor de site en vooral ook met de erg positieve reacties en de complimenten over de mooie rustige plaatjes, die we ook tijdens deze Krugerpark revisited weer graag willen schieten.
Krugerpark rivisited gaat in verschillende opzichten anders worden. Op de eerste plaats bezoeken we het park in een ander seizoen. Ook voor Marjo is het nieuw om er in het voorjaar te zijn. De seizoenen zijn op het zuidelijk halfrond onder de evenaar tegengesteld aan die in op de noordelijke helft van onze planeet. De natuur in Zuid-Afrika maakt zich nu op voor de zomer. Wildlife gedraagt zich anders in de lente, net zoals de dieren ( en vaak ook de mensen ) bij ons dat doen. Ik verwacht meer geboortes en jonge dieren, maar heb eigenlijk geen idee. Verder is het Krugerpark tijdens de afgelopen ( Zuid-Afikaanse ) zomer ( in januari dus ) getroffen door een behoorlijk rampzalig noodweer met alle vernielingen aan de infra structuur en overige schade van dien. We zijn benieuwd hoe het park er nu bij ligt. De natuur zal zich ongetwijfeld hersteld hebben. We zijn vooral benieuwd in hoeverre de materiële schade aan bruggen en dammen gerestaureerd is.
We verblijven drie weken onafgebroken in het Krugerpark. De locaties van de restcamps, waar we logeren zijn deze keer anders en gevarieerder. Met de Krugerpark kaart kun je onze omzwervingen door het park lokaliseren.
Het programma is als volgt:
03 oktober – Restcamp Pretoriuskop
04 oktober – Skukuza Restcamp
05 oktober – Satara Restcamp voor 4 nachten
09 oktober – Mopani Restcamp voor 7 nachten
16 oktober – Letaba Restcamp voor 3 nachten
19 oktober – Satara Restcamp nu voor 1 nacht ( voor ons zusje alvast proficiat )
20 oktober – Skukuza Restcamp voor de laatste twee nachten
22 oktober – Berg en Dal Restcamp
De 23ste stappen we weer in Johannesburg op het vliegtuig om woensdag 24 oktober op Schiphol te landen, opnieuw met een tussenstop in Caïro. Maar daar hebben we het nu niet over.
Een ander seizoen dus en meer verschillende locaties tijdens deze ‘Krugerpark revisited’ reis. Maar dat is nog niet alles. De bedoeling is ook om een of meer nachten door te brengen in een ‘hide‘. Dat is in ieder geval mijn plan voor deze reis. Marjo en ik bespreken dat nog ter plekke. Een ‘hide’ is verborgen en beschutte plekken in het park buiten het rustkamp. In zo’n ‘hide‘ kun je – very basic – de nacht doorbrengen. Midden in de natuur. Die hut staat op palen of in ieder geval zorgt een vernuftige constructie ervoor dat je niet verrast wordt door onaangenaam bezoek. Ik ben gek op de natuur maar slangen of andere roofdieren die op pad gaan na zonsondergang en goed kunnen klimmen zie ik liever op afstand terwijl ik in mijn slaapzak lig. Ik stel me zo’n beetje een ‘When the lion sleeps tonight‘ experience voor. Slapende leeuwen kan ik nog wel aan, denk ik. Afin… we gaan het meemaken. En zoals ik beloofd heb, ik houd jullie op de hoogte, wat er ook gebeurt tijdens Krugerpark revisited. Tot in Zuid-Afrika!