Krugerpark wildlife
We zitten temidden van het Krugerpark wildlife. Vanaf de ontbijttafel in ons huis krijgen we een visarend in het oog. De vogel zit voor ons op een boomtak met een soortgenoot te communiceren. Mooi om te zien dat hij daarbij zijn kop helemaal achterover gooit. Grappig ook dat vogels en andere dieren helemaal geen woorden nodig hebben om elkaar te verstaan.
Hierbij volgt weer een verslag van Hennie, onze tijdelijke Zuid-Afrika correspondent. Zij blijkt een geoefend natuurwaarneemster.
Op donderdag 31 oktober maakten we vóór ons laatste ontbijt in Skukuza eerst een wandeling langs de Sabie rivier, die voor ons riante huis langs loopt en we ontdekten schuin tegenover ons huis enkele flinke krokodillen en nijlpaarden. Het typische geknor van de ‘seekoe’, zoals een nijlpaard op z’n Afrikaans heet, herinnert je er direct aan dat we in de wildernis wonen. De krokodillen zijn nijlkrokodillen en kunnen we een lengte van 5 meter krijgen. Het blijft een bijzondere ervaring om zulke flinke knapen op loopafstand in je tuin aan te treffen.
kamp Satara
Om half 11 vertrekken we richting Kamp Satara. Het is een hele verhuizing; onze bus zit tjokvol met levensmiddelen voor 6 dagen, koffers, tassen en niet te vergeten 6 personen. Het moeilijkst is het vervoer van vlees en vis. Dat komt uit de diepvries en moet gedurende een uurtje of vier in een bloedhete auto worden vervoerd. We hebben het spul in koeltassen gedaan met grote zakken met ijsklonten en flessen bevroren water. Toen we om half 3 in Satara aankwamen konden we gelukkig meteen in ons huisje en was alles nog bevroren. Het is een overgang om van zo’n groot huis weer in een rondaveltje te komen met een buitenkeuken.
Onderweg hebben we weer veel Krugerpark wildlife gezien waaronder ook een kadaver van een giraffe waaraan de hyena’s zich nog tegoed konden doen. Verder lag er een cobra op de weg, die kennelijk net was doodgereden.Rest Camp Satara is rustig en er zijn wat minder voorzieningen dan in bijvoorbeeld kamp Skukuza. Er is ook geen Wifi beschikbaar en het versturen van een sms is vaak ook niet mogelijk vanwege slechte verbindingen. Maar ja, wat wil je, we zitten tenslotte midden in de natuur. We beschikken over een buitenkeuken. Deze is basic ingericht. De kookploeg slaagt er ook deze keer weer in om met minimale middelen een heerlijke maaltijd te fabriceren. Tijdens en ook na de maaltijd kwamen er veel insecten op het licht af en moesten we onze lichaamsdelen dus goed bedekken: sokken over je broek, handdoek of sjaal om je nek, want er kruipt zomaar iets griezeligs over je lijf. Dat is ook Krugerpark wildlife. Toen we op bed lagen hoorden we allerlei geluiden, zoals het “lachen” van hyena’s, die volgens Liesbeth en Marjo ’s avonds vaak langs de afrastering van het kamp lopen en op de geur van de barbecues afkomen. Daar azen ze op resten van de barbeque, die de krugergasten – geheel tegen de regels in – over de omheining mikken. Goedbedoeld natuurlijk, maar het maakt van deze rovers bedelaars, dieren die niet meer achter een prooi aangaan.
hyena’s
We zijn teruggegaan naar de hyena die we eerder deze week hadden gezien. Dat was de moeite waard, want tot onze grote verrassing bleken er geen 2 maar 3 jongen te zijn. Ze zagen er schattig uit. Hyena’s hebben in het huidige Afrika op sommige plaatsen een beetje een imago probleem. Zij worden door verschillende lokale bevolkingsgroepen in verband gebracht met toverij en soms met VooDoo-achtige praktijken. Zo vreesden de Zoeloes onder Shaka Zoeloe de vermeende magische macht van deze dieren. Meer over deze typische dieren is te lezen op deze link naar hyena’s. Daarin wordt iets meer verteld over deze dieren en wordt er afgerekend met de vele – meest onsympathieke – vooroordelen, die de ronde doen over de gevlekte hyena. Zo wordt een hyena vaak gezien als een laffe profiteur. Het verhaal dat hij bijvoorbeeld als een typische aaseter alleen de door andere roofdieren achtergelaten kadavers zou eten eten en zelf geen levende dieren aan durven vallen, klopt niet. Zij achtervolgen wel degelijk hun eigen prooi en het zijn soms juist de leeuwen die dat van hen af proberen te pakken.
N’wanetsi
We hebben gepicknickt op een prachtige plaats, N’wanetsi en genoten daar van het schitterende uitzicht. Het was een uitdaging om met de verrekijker dieren in het vizier te krijgen. In de verte graasden kudu’s en sprongen bavianen in het rond. Al met al was het weer een leuke dag. Niet al te laat naar huis gegaan, om bij nog daglicht de groenten schoon te maken. Hier is het om half 7 donker. In de avond, tijdens ons eten, kwam er een honingdas nog even langs ons terras wandelen. Dit exemplaar is ’s avonds op zoek naar eten in prullebakken en containers, die rond de huisjes staan. We lagen niet te laat in bed en hebben lekker geslapen.
Tot zover weer onze belevenissen met Krugerpark wildlife. Bij toeval ondekte ik dat er in een winkelcentrum dat Wifi beschikbaar is, dus kan mijn verslag de lucht in. Tot de volgende keer.