HET UNIVERSUM IS VEEL GROTER EN DIEPER DAN LOUTER MENSELIJKE INTELLIGENTIE

De wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Het is een mysterieus sprookjes-achtig wildlife-verhaal, als je het niet zou geloven, zou je willen dat het kon en waar was.  Op 7 maart 2012 overleed Lawrence Anthony. Een stoet van 31 olifanten brengt een eerbetoon bij het overlijden van de man. Maar, in Godsnaam, hoe kunnen zij dat weten? En wie is Lawrence Anthony?

Lawrence Anthony is bij leven al een legende in Zuid-Afrika en schrijver van 3 boeken waaronder de bestseller The Elephant Whisperer. Lawrence Anthony is bij leven al een legende in Zuid-Afrika en schrijver van 3 boeken waaronder de bestseller The Elephant Whisperer. Moedig zette hij zich in voor wildlife. Hij redde en rehabiliteerde olifanten over heel de wereld van onmenselijke wreedheden. De dappere redding van dieren uit de Baghdad Zoo tijdens de invasie van de Verenigde Staten in 2003, is te danken aan zijn onverschrokken persoonlijke inzet. Hij wordt door zijn vrouw, twee zonen, twee kleinzonen en talloze olifanten herinnerd. Twee dagen na zijn overlijden verschijnt er een groep wilde olifanten onder aanvoering van matriarch Mala, de vrouwelijke leider van de kudde, voor de deur van zijn huis in het Thula Thula reservaat in Kwazulu Natal. De kudde van ongeveer acht dieren kwam afscheid nemen van hun vriend, die hen jaren eerder opgevangen en met affectie ‘getemd’ had. Lawrence Anthony had zo voorkomen dat de dieren afgeschoten werden omdat ze angst veroorzaakten bij de plaatselijke bevolking en de oogst op hun land vernielden. In totaal wandelden zij vanuit de jungle bijna 20 kilometer om bij zijn Zuid-Afrikaanse huis te komen.

In een plechtige rij trokken zij, één-voor-één achter elkaar, in een langzame stille tocht van hun leefgebied naar het huis van Lawrence Anthony. Degenen, die dit spektakel aanschouwden waren vanzelfsprekend diep onder de indruk. Niet alleen vanwege de buitengewone intelligentie van de dieren en de exacte timing, waarmee zij het verscheiden van Lawrence Anthony aanvoelden, maar juist ook vanwege het ongelofelijke geheugen van de dieren. Om maar niet te spreken vanwege het onvermoede vermogen van de dieren om hun emotie in een dergelijke georganiseerde actie uit te dragen. Klaarblijkelijk beschikken olifanten over een nagenoeg onbekend fenomeen: het realiseren dat iemand, een soortgenoot of een mens overleden is. 

In een plechtige rij, één-voor-één achter elkaar, trok dagenlang een langzame stille tocht van hun leefgebied naar het huis van Lawrence Anthony.

Hoe konden de olifanten van het reservaat, die kilometers verderop in verschillende gebieden van het park graasden, op de hoogte zijn van Lawrence Anthony’s dood? “Een goed mens overlijdt en plotseling”, aldus Rabbi Leila Gal Berner, Ph.D., “komen – van kilometers en kilometers ver – twee kuddes olifanten in beweging, die aanvoelen dat ze een dierbare menselijke vriend verloren hadden, in een plechtige bijna ‘begrafenis-achtige’ stoet, om bij de deur voor het huis van de overleden man acte de présence te geven bij de treurende familie.”

Als er ooit een moment is waarop we werkelijk de wonderbaarlijke ‘onderlinge verbondenheid van alle levende wezens’ kunnen voelen en waarnemen dan is dat wanneer we de olifanten van Thula Thula gedenken. Een mensenhart stopt en honderden olifantenharten rouwen. Dit mensenhart, dat zo van liefde voor wildlife overvloeide, bood hulp aan de deze olifanten en zij kwamen op hun beurt hun vriend een liefdevol eerbetoon aanbieden.

Lawrence’s vrouw, Francoise, was bijzonder geraakt, te meer omdat ze wist dat de olifanten al meer dan drie jaar lang niet meer bij hun huis geweest waren! Toch wisten de dieren kennelijk waar ze naar op weg waren. Bekend is dat olifanten een fabelachtig geheugen hebben. Nu blijken ze ook emoties en gevoelens van verdriet te kunnen hebben. Steeds meer lijkt het erop dat olifanten kunnen rouwen over het verlies van soortgenoten. In dit geval blijken ze dat te kunnen doen met iemand waar ze een bijzondere band mee hebben. De olifanten wilden klaarblijkelijk hun grote achting betuigen aan hun vriend, die zo vele olifantenlevens had gered, – en daarin waren zij wel zo loyaal, dat zij twee dagen en twee nachten lang – zonder iets te eten of te drinken – bleven. Toen, op een ochtend, vertrokken ze weer en maakten ze hun lange tocht terug. Ze zijn drie jaar lang op exact dezelfde dag teruggekomen

Op de site we occupy earth is een uitgebreid en ruimhartig eerbetoon aan Lawrence Anthony te vinden.