Vandaag zijn we verhuisd van kamp Mopani naar rustkamp Satara, waar we acht dagen zullen blijven. Satara is wat centraler in het park gelegen. De kortste afstand van Mopani naar Satara is 116 km, maar die hebben we ruim overschreden omdat we via een heuvelachtige zandweg langs de Letaba rivier een omweg hebben gereden. Door de heftige regenval van de afgelopen dagen in hoger gelegen delen van het park wordt de laaggelegen verbinding tussen de beide oevers van de Letaba rivier overstroomd. De oversteek is daarom niet meer veilig en afgesloten. Het is overigens wel een fraai schouwspel de rivier in haar vrije loop te zien. De Letaba rivier heeft haar stroomgebied voornamelijk in de Limpopo provincie en stroomt uit in de Olifants rivier.

Er zijn meer dan 20 dammen in deze snelstromende wilde rivier aangelegd. De Tzaneen dam middelste Letaba dam zijn de twee grootste. Een groot watermanagement-project houdt zich met de waterloop van de Letaba bezig, dat sinds het afgelopen jaar ook elektrische stroom genereert.

Onderweg stoppen we in het kamp ‘Olifants’ voor de lunch. Kamp Olifants is bekend om haar fraaie hooggelegen terrassen, die garant staan een schitterend panorama over de jungle en de rivier in de diepte. Iets hoger mondt de grillige loop van de Letaba rivier uit in de Olifantsrivier. Vanaf het terras kun je eindeloos ver weg kijken. We genieten van een rondcirkelende witruggier en een op grote hoogte zwevende vlucht maraboe’s. Het is gelukkig een heldere dag, warm ook ( ruim 30 graden ), de strak blauwe lucht biedt een fraaie achtergrond voor de reusachtig witte wolkenpartijen. De geuren, die op zo’n warme dag loskomen, het vergezicht, het monotone geruis van de Letaba op de achtergrond…..het is stil genieten.

een wijds uitzicht op de natuur bij kamp Olifants

Onderweg spotten we kuddes met buffels, zebra’s, impala,s, een groep giraffen en natuurlijk olifanten, die overigens, in groepjes of alleen, proportioneel boventallig in het park aanwezig zijn. Verder paradeert er een grote groep struisvogelhanen en -hennen, die aan het foerageren zijn en met hun fraaie vedertooi pronken. Tot onze grote verassing graast er plotseling, zonder enige vooraankondiging, een witte neushoorn langs de weg. Die hadden we nog niet eerder gezien. Erg imposant van zo dichtbij. Natuurlijk zijn de gebruikelijke ossepikkers of in het Zuid Afrikaans: de rooibekrenostervoël in de buurt. Erg grappig gezicht die kleurrijke vogeltjes, die zo zorgzaam de neushoorn van zijn teken en andere insecten ontdoen.

wijdlip- of witte neushoorn met ossepikkertjes

Met de neushoorn kunnen we nu naast de leeuw, de olifant, de buffel en het jachtluipaard ( cheetah ) ook nummer 5 – de neushoorn – van het BIG FIVE – lijstje afstrepen. Maar er blijft nog genoeg over. Het zijn juist vaak de minder bekende dieren die minstens zo interessanter zijn. Daarom zeggen de Afrikaanders: wees altyd bedag op die onverwagte …………