Verder op Kruger safari

Na dagenlang van een wolkenloze strakblauwe lucht genoten te hebben, is het weer omgeslagen Het regent en de temperatuur is wel met tien graden gedaald. Toch is het nog altijd zo’n 25 graden. Vandaag wordt er van Skukuza naar Mopani verhuisd, ruim 200 kilometer noordelijk het park in. Onderweg waant een slangenarend zich hoog in een boom ongezien. Onbewogen speurt hij met scherpe blik de savanne af en heeft alles in de gaten wat zich tussen het gras beweegt. Een slangenarend is een havikachtige roofvogel, die op reptielen jaagt. Iets verder wordt een lappengier gespot en hoewel de naam doet vermoeden dat het een knuffel is, gaat het hier om een heuse vliegende aaseter. Van de Big Five komt naast de olifant en de neushoorn nu ook een leeuw in het vizier van het trio. Het vijftal moeilijk te bejagen wild is nu compleet en dat is de wens van iedereen op Kruger safari. Eigenlijk doet die uitgesproken voorkeur voor de Big Five onvoldoende recht aan al het andere wild in het park. Wie alleen oog heeft voor de Big Five gaat voorbij aan al dat andere fraais in de dieren- en plantenwereld van het Krugerpark. De ongerepte natuur is schitterend en afwisselend. Alles dat daarin rondstruint, vliegt en kruipt is interessant genoeg om bij stil te staan. Plotseling doet zich een wegversperring voor. Eentje van letterlijk hoog niveau. Een giraffe heeft zich doodgemoedereerd midden op de weg geposteerd en wandelt vol overtuiging van eigen elegantie op zijn dooie gemak tegen de rijrichting in. De gracieuze spookganger laat zich niet intimideren door het ‘laag-bij-de-grondse’ gemotoriseerde gepeupel.
Na de eerste nacht in restcamp Mopani liggen er overal flinke plassen. Het heeft flink geregend.

Eenmaal op weg dient zich opnieuw een levend roadblock aan. Nummer 4 van de Big Five: een buffel heeft zich pontificaal en breeduit op het asfalt opgesteld. Het is zo’n knaap die zich niet een-twee-drie van de weg af laat sturen en die je ook beter maar niet aan het schrikken zou moeten maken. Uiteindelijk maakt hij de weg vrij. Bij Mooiplaas liggen nog de restanten van een verleden jaar overleden olifant. Behalve de imposante schedel is er niet veel meer van over. Olifanten uit dezelfde kudde blijken, dankzij hun fabelachtige geheugen, een dergelijke plek nog lang te bezoeken. Zij leggen daarbij een opmerkelijk soort gedrag aan de dag. Iets dat volgens veel ethologen op rouwgedrag wijst. Het lijkt erop dat olifanten maar met moeite afscheid kunnen nemen van hun overleden soortgenoot en familielid. Zij lijken om hun soortgenoten te rouwen.
Bij de Tsendze rivier zijn deze keer geen krokodillen te zien, wel een aantal giraffen en een Swart Riethaan. Dat is een mooi gitzwart watervogeltje met knalrode poten en een geel snaveltje, hij wordt ook Black Crake genoemd.

Verder op Kruger safari blijkt de volgend ochtend het dammetje over de Tsendze rivier niet meer berijdbaar. Het heeft de hele nacht geregend en het water gutst over de dam heen.

Engelhartdam

Bij Engelhartdam in de Letaba rivier zijn de watermassa’s helemaal spectaculair. De dam, genoemd naar een Amerikaanse multimiljonair die een flinke duit in het zakje gedaan heeft voor de constructie ervan, voorziet in een groot deel van de elektriciteitsvoorziening binnen het park. In de dam zijn diverse ecologische vistrappen aangelegd. Dit om de verschillende vissoorten de gelegenheid te geven deze onnatuurlijke barrière in de rivier te nemen. Zodoende blijft de visstand in de Letaba rivier op peil. Dit is weer van levensbelang voor de dieren die voor hun overlevingskansen afhankelijk zijn van vis. Daarnaast is de dam belangrijk voor de waterhuishouding in de hele regio. Het park waterrijk  houden is een topprioriteit om de vegetatie groen te houden en om de dierenpopulatie op de been. Zonder die dam zou het grootste deel van de wateraanvoer vanuit het hoger gelegen noordelijke deel van het park via de Letaba rivier rechtstreeks naar Mozambique wegvloeien – de Indische Oceaan in.
Op weg naar Mopani wordt de Kruger safari bij Kamp Letaba onderbroken voor een kop koffie op het terras bij het restaurant. Met het schitterende uitzicht over de Letaba rivier, die overigens vaak droog staat, is het  terras een van de mooiste plekken van het hele Krugerpark.

In kamp Letaba bevindt zich ook het  Afrika museum met veel informatie over olifantent. Het Afrika museum is opgezet als een eerbetoon aan de zeven  meest legendarische Krugerolifanten, die in het Krugerpark geleefd hebben: de zogenaamde Magnificent Seven.  Het is een rijk geïllustreerde tentoonstelling over deze zeven reuze olifanten. De tentoonstelling rept echter met geen woord over de actuele enorme olifantenpopulatie in het Krugerpark, die jaarlijks nog met 6 % groeit. Ook de problemen die daarmee gepaard en voornamelijk de vegetatie betreffen, komen niet aan de orde. De steeds maar uitdijende olifantenpopulatie vormt langzaam maar zeker een bedreiging voor bomen en planten, die op hun beurt voor de noodzakelijke voeding en onderdak zorgen voor talloze vogels en zoogdieren. Het is een probleem aan het worden dat, getuige de grote aantallen kaalgevreten plekken in het park, steeds luider om een oplossing roept.