Enige blogafleveringen eerder – in caring cats – schreef ik al over het gedrag van een leeuwenmoeder en de echte leeuwenmoed die zij aan de dag kan leggen Dit is met name het geval wanneer er gevaar dreigt voor haar welpen of wanneer zij op de savanne op zoek gaat naar prooi voor haar altijd hongerige jongen. Het is voor een volwassen leeuwin de normaalste zaak van de wereld om zich voor het voortbestaan van de groep – niets ontziend – in de strijd te werpen. Om het voortbestaan van de groep en hun welpen veilig te stellen, stellen leeuwenmoeders zonder enig voorbehoud regelmatig hun eigen leven in de waagschaal.
Leeuwen brullen, als de koningen van de wildernis, vooral imponerend om rivaliserende mannetjes op afstand te houden. Het zijn met name de vrouwtjesleeuwen die het echte werk doen. Zij gaan op jacht en lopen de klappen op, zoals deze wounded lioness.
Een sprekend voorbeeld daarvan is te zien op een blogaflevering van ‘ongebaande paden’.
Deze keer had een groep leeuwinnen het voorzien op een buffel. Een buffel is een niet geringe, maar ook erg gevaarlijke prooi. Het leven van vier leeuwen stond nu op het spel. De wond was diep en de huid was gedeeltelijk gevild. Er was gelukkig geen maagperforatie ontstaan bij de aanval van de buffel en alle botten zaten nog op hun plaats.
Siena lag onder de schaduw van de bomen haar wonden te likken, toen een chauffeur van Governers Camp haar vond in het gezelschap van de andere leeuwinnen van de groep. Snel werd dierenarts Dr. Njoroge van de Kenya Wildlife Service ingevlogen. Hij landde tegen lunchtijd op de Musiara airstrip. Siena lag nog in de schaduw te rusten. De behandeling werd gestart met een injectie, die op afstand ingeschoten werd. Even later kwam er een halfvolwassen leeuwin uit de groep op Siena af om de injectienaald met haar tanden uit de rug van Siena te trekken. Over sociaal gedrag in een groep gesproken!!! Maar de verdovende drug had zijn werk al gedaan bij de wounded lioness. Na anderhalf uur was de wond effectief gehecht en gesloten.
Ongeveer 48 uur later werd Siena 2 km van de plek waar zij was behandeld gesignaleerd. Zij deed het opmerkelijk goed. Ze wandelde weer met haar drie welpen rond en kon ook weer hurken om te plassen. Allemaal tekenen van herstel.
Het medisch team van de Kenya Wildlife Services had snel en doeltreffend gereageerd op de wounded lioness Siena. Zonder die ingreep zou Siena haar verwondingen zeker niet overleefd hebben. Ook haar welpen zouden nog maar een kleine overlevingskans hebben. Goed dat er Kenya Wildlife Services is……het leven is hard in de jungle…..
Het volledige artikel is terug te lezen op Africa-geografic.
Het IJselmeer is overmatig groot voor vogels en vissen en weinig aantrekkelijk voor zeilers. Tussen Stavoren en Enkhuizen past wel een heuvelige ringwal met daarachter droog terrein voor de bedreigde siberische tijger en evt ander groot wild. Een non stop trein Groningen-Randstad daarlangs kan even langzaam rijden bij een drenkplaats.
Idem een opgespoten heuvelrij van Almere naar Hoorn met aan baaien volksbuitens en tot Lelystad wilde paarden, herten, etc.
Het Blauwe Meer bij Finsterwolde is droog te maken voor prachtige koeienrassen. Dat trekt toeristen!