Donderdag 7 november is de dag van de lierantilope geworden. Tot vandaag een onbekend dier voor mij. Het ontbijt was om 9 uur al achter de rug en daarna hebben we een ritje in de buurt gemaakt. Het was de bedoeling dat we om een uur of 1 weer terug zouden zijn om dan even te kunnen zwemmen en vervolgens thuis uitgebreid te lunchen. We zouden ’s avonds namelijk te laat thuis zijn om nog te koken in verband met een avondsafari. Zo ben je toch aan het plannen ondanks dat het vakantie is. Onderweg zagen we weer een dier dat we tot dan toe nog niet eerder hadden gezien: de lierantilope. De lierantilope, topi of het basterdhartenbeest – niet te verwarren met het Liechtenstein hartenbeest – is een algemeen antilope-soort. Het behoort tot de koe-antilopen. Deze antilope-soort komt voor in grote delen van Afrika ten zuiden van de Sahara. Het is een grote, stevige antilope met hoge schouders en een vrij korte nek. De rug loopt vanaf de schoft schuin af. Hij heeft een lange kop en een korte, gelige tot paarsachtig rode mahonie- of kastanjebruine vacht. De geribbelde, liervormige hoorns zijn 30 tot 60 centimeter lang. Zijn staart eindigt in een lange, zwarte pluim. Een mooi dier om te zien.
Marjo vertelde dat dit dier een aantal jaren geleden niet meer voorkwam in het Krugerpark. Daarna zijn er een 20-tal lierantilopen, gefokt op wildfarms, op een beschermde plaats van 5 x 5 km in het Kruger uitgezet. De omstandigheden waren dermate goed, dat zij zich wisten te vermenigvuldigen. Toen er 70 waren, zijn ze uit hun beveiligde plaats losgelaten. Aanvankelijk ging het niet goed, omdat ze niet wisten hoe ze zich moesten verdedigen tegen vijanden. Nu gaat het volgens de deskundigen prima met de lierantilope.
Bij “Mooiplaas” hebben we ruim de tijd genomen om koffie te drinken. Mooiplaas is een grote open, tamelijk onbegroeide plaats, waar veel hoefdieren samenkomen om hun dorst te lessen bij de drinkplaats. Het is inderdaad een mooi plekje, dat zijn naam eer aan doet. Er stond een olifant in het water. Naast die natuurlijke waterplas is er ook een aangelegde waterput voor olifanten. Als drinkplaats is Mooiplaas erg in trek bij het wildlife. Verder hadden we daar gezelschap van een eekhoorntje. Een heel tam beestje, dat zelfs uit hand van de ranger eet. Heel spaarzaam brengt ze ieder lekker hapje, dat ze krijgt naar een andere verzamelplaats om te verbergen en komt dan terug voor een nieuw hapje. Grappig om te zien. Haar pasgeboren jong was uit het nest gevallen en ligt dood op de grond. Maar moeder eekhoorn vond haar jong kennelijk nog steeds om ‘op te vreten’ en eet tot onze verbazing letterlijk ‘dood-ge-moeder-eerd’ haar jong zonder enig zichtbaar probleem zelf op. Dieren laten zich in hun gedrag niet leiden door menselijk morele normen; zij kennen eigen wetten, die vaak niet inzichtelijk voor ons zijn.
De avondsafari begint om half 5. We zitten in een hoge open jeep en hebben zodoende een goed overzicht. Het is prachtig om met een ondergaande zon door het landschap te rijden. Dit is echt Afrika. We zien een secretarisvogel in een boom zitten, wat volgens Marjo heel bijzonder is. Het is namelijk een loop-roofvogel. Verder komen we in de schemering een aantal andere dieren tegen die we tot dan toe alleen overdag te zien hebben gekregen, zoals olifanten, zebra’s, waterbokken, een steenbokje en impala’s. Dan als het echt donker wordt, rijden we ook een avontuurlijker, bijna onheilspellend, landschap binnen. Grote schijnwerpers op het dak van de jeep wierpen lange schaduwen voor ons uit de bush in, die al in het nachtelijk duister gehuld is.
Een paar keer komen we een zadeldekjakhals tegen, zwervend over de savanne. Helaas zijn er nogal wat factoren die ervoor gezorgd hebben dat deze jakhals vrij zeldzaam is. Naast overbejaging vallen veel pups ten prooi aan pythons en roofvogels en in sommige gevallen worden zelfs de volwassen jakhalzen vermoord door bavianen. Soms delen ze hun leefgebied met andere jakhalssoorten. De jakhals die we eerder deze week zagen, was een goudjakhals.
Ook zien we tot twee keer toe een wilde kat een prooi vangen. Veldmuisjes, hagedissen, vogeltjes vallen ten prooi aan Afrikaanse wilde katten en verder kan die ook makkelijk kleine zoogdieren aan zoals konijnen en eekhoorntjes.
And last but not least……… vlakbij ons Rest Camp stopte de driver opeens en wees ons op een zeer giftige boomslang, die in een boom naast de weg hing. Brrr……………..
Hoewel we op zich niet zo heel veel dieren hebben gezien, vonden we de safari allemaal weer zeer de moeite waard.