Het ideaal van Paul Kruger heeft in zijn nalatenschap vorm gekregen. Met een vooruitziende blik zag hij de noodzaak in om het wildlife van Zuid-Afrika veilig te stellen in een natuurreservaat. De volksraad van de Zuid-Afrikaansche Republiek (Transvaal) verbood daarom de jacht tussen de Sabie en de Krokodilrivier. In 1898 ging president Paul Kruger van de ZAR over tot het instellen van het Sabie Wildreservaat. Het Nationaal park Kruger in Zuid-Afrika is naar hem vernoemd. Dit ideaal van Paul Kruger om dieren te beschermen tegen het lukraak schieten en doden ervan, wordt momenteel wreed verstoord. De goede man kon niet bevroeden dat de ‘schatten’ van Zuid-Afrika gedegradeerd zouden worden tot economische objecten, waar meedogenloos op gejaagd zou gaan worden.

De aanbeveling voor een slecht-nieuws-gesprek is: je moet met de deur in huis vallen! Eerst een artikel uit Trouw van zaterdag 25 februari 2012.

Hoorns en slagtanden duiken op in Azië, olifanten en neushoorns verdwijnen uit Afrika

Een koffer vol Rolex-horloges, diamanten, goudstaven en 370.000 dollar aan cash. Dat vond de Amerikaanse politie in de koffer van Wade Steffen, een toeleverancier van hoorns van de zwarte neushoorn die met uitsterven wordt bedreigd. Steffen en zijn collega-smokkelaars Jimmy Kha (49), zijn vriendin Mai Nguyen en de 26-jarige zoon van Kha, Felix, werden donderdagnacht opgepakt in het zuiden van Californië. Vier andere smokkelaars werden al eerder gearresteerd in Los Angeles. De Kha’s kregen de afgelopen anderhalf jaar zeventien pakketten doorgespeeld van Steffen, met daarin 37 hoorns. De arrestanten maken deel uit van een internationaal netwerk dat de hoorns van de zwarte neushoorn verhandelt – in dit geval via de VS over zee naar Vietnam en China. De hoorns zijn gemaakt van keratine – dezelfde soort proteïne die ook in nagels zit. In sommige culturen is de stof een belangrijk bestanddeel in de medicijnen die kanker moeten bestrijden“.

Het handelen in de hoorns van de zwarte neushoorn, vooral afkomstig uit Afrika, is sinds 1976 verboden. Het dier wordt al jaren met uitsterven bedreigd. “De illegale handel op de zwarte markt heeft alles te maken met hebzucht”, zei Ignacia Moreno van het ministerie van justitie gisteren tegen persbureau AP. De afgelopen jaren is de handel toegenomen vanwege groeiende vraag uit Azië. Overigens is daar ook het ivoor, afkomstig van de met uitsterven bedreigde olifant erg populair. In Afrikaanse landen zijn steeds meer stropers actief die de olifanten illegaal afmaken. Gisteren werden tweehonderd olifanten in Kameroen gedood“.

Het karkas van een neushoorn in Kruger Park. Het dier werd vermoedelijk gedood om zijn hoorns. De foto is gepubliceerd in Trouw ( ANP. 29 februari 2012 ) in dossier Dierenwelzijn. © reuters

Als dit al duistere praktijken aan het licht brengt … het kan nog erger; getuige het artikel van 29 februari 2012 op de Telegraafsite.

Beheerders Krugerpark blijken stropers

PRETORIA – “Medewerkers van het Kruger Nationaal Park hebben zich waarschijnlijk schuldig gemaakt aan jacht op neushoorns. De organisatie van nationale parken in Zuid-Afrika maakte woensdag bekend dat vier medewerkers zijn gearresteerd op verdenking van betrokkenheid bij het doden van de dieren vanwege hun waardevolle hoorn. Kort voor de arrestatie waren twee pas gedode neushoorns aangetroffen in de Pretoriuskop-sectie van het uitgestrekte park. De dieren waren doodgeschoten en ontdaan van hun hoorns. Sinds januari waren er alleen in dit deel van het Krugerpark al 11 neushoorns om het leven gebracht. Verspreid over alle wildparken van Zuid-Afrika doodden stropers in de afgelopen maanden zeker 80 neushoorns. Sinds 2008 is de stroperij in de nationale parken in Zuid-Afrika fors toegenomen. Vorig jaar sneuvelden zeker 448 neushoorns door illegale jachtpraktijken. In 2008 ging het nog om 83 exemplaren. Voor een kilo hoorn wordt op de zwarte markt meer dan 41.000 euro betaald. Daarmee is het duurder dan goud, platina of cocaïne”.

Is het artikel uit Trouw al weerzinwekkend, de berichtgeving in De Telegraaf – er van uitgaande dat zij uit betrouwbare bron putten – is ronduit ontluisterend en werpt direct een smet op het onberispelijke imago van het park. Het ideaal van Paul Kruger wordt er grof door geschonden. Hij zou geschokt en verbijsterd zijn, zoals ieder ander die de natuur en natuurbeheer een warm hart toedraagt. Wanneer wij in februari 2016 van Phalaborwa naar kamp Satara rijden, zien we vlak voor het rustkamp een kadaver op nog geen 100 meter van de weg in de berm liggen. Het blijkt een neushoornkadaver. Het is opvallend vreemd ‘geopend’. Bij een ‘natuurlijke’ kill door leeuwen zou de huid opengescheurd zijn, waarna hyena’s en gieren zich te goed kunnen doen aan het kadaver. In het kamp horen we de ware en ontluisterende toedracht. Nauwelijks een dag geleden is het dier omgebracht en voor dood achtergelaten. De hoorn is meegenomen. Rangers vertellen dat zij de huid hebben opengesneden, opdat de aaseters bij het vlees kunnen.

Olifanten staan bekend om hun ‘dikke huid’, maar zij hebben kennelijk wel enig gevoel bij het achtergelaten karkas. Ze staan er bij stil en dralen er wat omheen, alsof ze het dier een laatste eer bewijzen. De olifanten tonen meer emotie dan de criminelen die het dier als louter geld-wolven molesteren en als nutteloos karkas achterlaten.

Tegelijkertijd speelt er iets anders – die ideaal van Paul Kruger word wreed versteur.

Het wereldkundig worden van de moordpartijen onder de neushoorns in het Krugerpark wekte mondiaal afgrijzen op en veel meeleven in kringen van natuurbescherming, dat materieel uitgedrukt werd in substantiële donaties. Geld, om te besteden aan een effectievere bescherming van de getroffen dieren en het opsporen van de daders om de stropers-praktijken een halt toe te roepen. Deze financiële injecties waren voor de integere en onomkoopbare rangers van het park een reden om – voor het eerst van hun leven – te demonstreren voor een hogere arbeidsvergoeding. Hun werklast neemt toe vanwege de intensivering van de neushoorn-bescherming. In de strijd tegen niets ontziende criminele syndicaten lopen rangers zelfs gevaar voor eigen leven. Kans op vermindering van stroperij is alleen realistisch dankzij de inzet van betrouwbare rangers, die in overeenstemming met hun verantwoordelijkheden betaald zouden moeten worden om niet in de verleiding te komen c.q. zich genoodzaakt zien om voor geld mee te doen aan illegale stropersactiviteiten.

Er wordt meedogenloos streng opgetreden tegen stropers.
Terecht. Er vallen doden in de strijd tegen stropers. Dat wekt, ook terecht, veel verontwaardiging. Er is een discussie gaande over een stroper, die dood geschoten is toen hij op heterdaad betrapt werd bij zijn stropers-activiteiten. De lokale krant kopte: Is een neushoorn meer waard dan een mens?!
Mensen in het nauw – vaders/moeders, die niet voldoende kunnen voorzien in het onderhoud van hun gezin of jonge mannen die hun ambities niet kunnen volgen – maken rare sprongen. Bij een onvoorstelbare armoede aan de ene kant en een buitenissige rijkdom aan de andere kant raakt een samenleving haar morele kompas kwijt. Verstoorde sociale en economische proporties kunnen leiden tot het marchanderen met morele proporties. Het ideaal van Paul Kruger stuit hier op sociale frustratie. De verleiding wordt groot wanneer je als tipgever 2 0f 3.000 rand geboden wordt. Een maandsalaris voor een Krugerpark medewerker is 2.200 rand ( 125,00 euro ). Een ranger krijgt 25 rand voor een overnachting in de bush en 200 rand gevarengeld. Zo wordt het ideaal van Paul Kruger – nog geen honderd jaar na zijn dood – al wreed verstoord.