luipaard
De luipaard is het grootste katachtige roofdier. Het dier heeft een indrukwekkende kop en een prachtig getekende vacht die onder een lommerrijk bladerdek uitstekend als camouflage werkt. Zo maakt het schaduwspel van de Afrikaanse zon de luipaard haast onzichtbaar. Overdag jaagt het dier zelden omdat hij dan toch te veel opvalt. Aan zijn weergaloze sluiptechniek vallen voornamelijk middelgrote zoogdieren ten prooi. Antilopen kunnen gerust voor hem op de loop gaan, maar ook knobbelzwijnen, geiten, bavianen, kunnen zich beter uit de voeten maken wanneer de luipaard op jacht is. Zelfs struisvogels, maar ook kleinere dieren als hazen, apen, klipdassen, stekelvarkens en slangen ontkomen niet aan zijn onverwachte sprong uit de bush. Doodstil kunnen de dieren met een engelengeduld liggen te wachten totdat de kans om te ontsnappen nagenoeg verkeken is.
Marjo tipte mij op een heel uitzonderlijke achtervolgingsscene bij Pretoriuskop, een speedrace in Krugerpark op leven en dood. Op de site van wildcardleden maakt Thokozani Phakathi melding van een close encounter tussen kracht en snelheid. Een luipaard ligt op de loer in het struweel en heeft een nietsvermoedende cheetah op het oog.
jachtluipaard
Cheetah’s of jachtluipaarden verschijnen zelden alleen in het ‘openbaar’. Kennelijk zag de luipaard hier een buitenkansje. Een cheetah alleen is, net als elk dier dat zich buiten de groep begeeft, kwetsbaar. Meestal zijn het broeders uit hetzelfde nest die gebroederlijk op jacht gaan. Vier ogen zien immers meer en vier oren horen dubbel zo veel. Het jachtluipaard staat bekend als het snelste landdier ter wereld. Op de menukaart van de cheetah staan dezelfde gerechten als die van de luipaard. Ze hebben een prachtige kop, waarvan de ogen natuurlijk getekend zijn door zwarte traansporen. Hierdoor hebben ze minder last van reflecterend zonlicht. Het gebruik van zwarte kohl rond de oogranden van Egyptische mannen en vrouwen gaat – al sinds faraonische tijden – terug op een nabootsing van deze aanpassing aan de felle Afrikaanse zon bij jachtluipaarden. In tegenstelling tot de robuuste lichaamsbouw van de luipaard is de cheetah fragiel, maar met een legendarische behendigheid en snelheid.
speedrace in Krugerpark
Wat gebeurt er waneer er uit het lage gras een ontlading van kracht losbreekt en een explosie van snelheid oproept?
De eerste overlevingsreactie van de cheetah is een reflex, een sprong in de lucht. Twee rivalen die beide om hun eigen territorium en voedselvoorraad strijden, zijn plotseling in dezelfde arena tegenover elkaar in een genadeloze strijd verwikkeld. In de natuur is er geen publiek om zijn of haar voorkeur voor een van de twee uit te schreeuwen. Moeder Natuur bepaalt hier onpartijdig de spelregels. De sterkste wint? Of de snelste?
Tijdens de speedrace in Krugerpark op leven en dood was er alleen nog de staart van het jachtluipaard, die de twee katten scheidde. Maar het dier maakte haar reputatie als snelste ter wereld waar. Zonder krassen of beten liet hij zijn geduchte jager achter zich. De korte felle strijd was in minder dan 30 seconden gestreden. In de coulissen van het strijdtoneel ontlaadde de cheetah zich. Hij trilde als een espenblad en sprong bij de geringste aanraking van takken op van de spanning. Gelukkig ‘vergeten’ dieren hun talloze stressmomenten snel en hebben zij geen last van een rugzakje met beladen momenten.
Het zien en vastleggen van deze twee geduchte roofdieren in één beeld was het meest bijzondere moment van mijn bestaan, schrijft Thokozani. Het is een zeldzame waarneming die ik misschien nooit meer zal zien in mijn leven. Zulke momenten maken Kruger National Park tot een heel bijzondere plek. Het is een paradijs op aarde dat de essentie van de pure Afrikaanse schoonheid en het gevarieerde wild in zich verenigt.